pełnokrwisty
1. паўнакроўны;
2. перан. насычаны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
прарызі́ нены , ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прарызініць.
2. у знач. прым. Насычаны рызінавай сумессю; з рызінавым пакрыццём. Прарызінены плашч. Прарызіненая тканіна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gesättigt
a хім. насы́ чаны
2) сы́ ты, які́ до́ бра пад’е́ ў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
прасмярдзе́ лы , ‑ая, ‑ае.
Разм. Насычаны непрыемным пахам. Я ўлез у цёмную прасмярдзелую бензінам сярэдзіну кузава, намацаў лаўку і сеў за нерухомай спіной шафёра. Быкаў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
смо́ лены , ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад смаліць 1 .
2. у знач. прым. Апрацаваны смалой, насычаны ёй. Смоленая бочка. Смоленая лодка. Смолены канат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
салёны , -ая, -ае.
1. Насычаны соллю, які ўтрымлівае ў сабе соль.
Салёнае мора.
2. Пасолены з перавышэннем нормы.
С. блін.
Салёныя пельмені.
3. Прыгатаваны ў растворы солі ў запас.
Салёныя грыбы.
4. перан. разм. ).
С. анекдот.
С. жарт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мо́ кры , -ая, -ае.
1. Насычаны вільгаццю.
М. снег.
Мокрае адзенне.
2. Дажджлівы, сыры (пра надвор’е; разм. ).
М. год.
◊
Вочы на мокрым месцы ў каго (разм. ) — пра таго, хто часта плача.
Мокрае месца застанецца ад каго (разм. ) — ужыв. як пагроза расправіцца з кім-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Мокры ’насычаны вільгаццю’, ’дажджлівы’, ’сыры’, ’потны’, ’гразкі’, ’прамоклы’, навагр. ’вараны (аб ежы)’ (ТСБМ , Яруш. , Сцяшк. , Жд. 1, Бяльк. , ТС , Сл. ПЗБ ), мокрасць ’сырасць, вільгаць’ (Нас. ), ст.-бел. мокрый ’пакрыты, насычаны вадою, вільгаццю’, ’сыры’, ’балоцісты’ (Булахаў, Гіст. , 137). Укр. мокрий , рус. мокрый , польск. , в.-луж. mokry , палаб. mükrĕ , н.-луж. mokšy , чэш. , славац. mokrý , славен. móker , серб.-харв. мо̏кар , макед. мокар , балг. мокър , ст.-слав. мокръ Прасл. mokrъ , утворанае ад асновы *mok‑ і суфікса ‑ro‑ (Фасмер , 2, 641; Махэк₂ , 372; Бязлай , 2, 192). Параўн. таксама мачыць , мокнуць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прапа́ хлы , ‑ая, ‑ае.
Насычаны якім‑н. пахам. Афанасій мінуў прапахлую жывіцай прасеку. Лукша . Трухановіч сеў ля стала, грабянуў прапахлымі ад бензіну пальцамі сваю непаслухмяную шавялюру. Кулакоўскі .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цёмна-...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае: больш насычаны , з цёмным адценнем (у параўнанні з колерам, названым у другой частцы слова), напрыклад: цёмна-зялёны, цёмна-жоўты, цёмна-чырвоны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)