насы́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насы́чаны насы́чаная насы́чанае насы́чаныя
Р. насы́чанага насы́чанай
насы́чанае
насы́чанага насы́чаных
Д. насы́чанаму насы́чанай насы́чанаму насы́чаным
В. насы́чаны (неадуш.)
насы́чанага (адуш.)
насы́чаную насы́чанае насы́чаныя (неадуш.)
насы́чаных (адуш.)
Т. насы́чаным насы́чанай
насы́чанаю
насы́чаным насы́чанымі
М. насы́чаным насы́чанай насы́чаным насы́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

насы́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насы́чаны насы́чаная насы́чанае насы́чаныя
Р. насы́чанага насы́чанай
насы́чанае
насы́чанага насы́чаных
Д. насы́чанаму насы́чанай насы́чанаму насы́чаным
В. насы́чаны (неадуш.)
насы́чанага (адуш.)
насы́чаную насы́чанае насы́чаныя (неадуш.)
насы́чаных (адуш.)
Т. насы́чаным насы́чанай
насы́чанаю
насы́чаным насы́чанымі
М. насы́чаным насы́чанай насы́чаным насы́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

насы́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. насы́чаны насы́чаная насы́чанае насы́чаныя
Р. насы́чанага насы́чанай
насы́чанае
насы́чанага насы́чаных
Д. насы́чанаму насы́чанай насы́чанаму насы́чаным
В. насы́чаны (неадуш.)
насы́чанага (адуш.)
насы́чаную насы́чанае насы́чаныя (неадуш.)
насы́чаных (адуш.)
Т. насы́чаным насы́чанай
насы́чанаю
насы́чаным насы́чанымі
М. насы́чаным насы́чанай насы́чаным насы́чаных

Кароткая форма: насы́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

насы́чаны

1. прич. насы́щенный; пропи́танный;

2. прич., перен. насы́щенный;

1, 2 см. насы́ціць;

3. в знач. прил., хим. насы́щенный;

н. раство́р — насы́щенный раство́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насы́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад насыціць.

2. у знач. прым. Спец. Які змяшчае ў сабе гранічную колькасць якога‑н. рэчыва. Насычаны раствор.

3. перан.; у знач. прым. Змястоўны, багаты чым‑н. Алегорыі астатніх коласаўскіх баек таксама насычаны канкрэтным жыццёвым зместам. Казека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насы́чаны

1. хім gesättigt;

2. перан (змястоўны) nhaltsvoll, gehltvoll; reich (an D);

3. (колер) satt;

насы́чаныя фа́рбы stte Frben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вале́нтна-насы́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вале́нтна-насы́чаны вале́нтна-насы́чаная вале́нтна-насы́чанае вале́нтна-насы́чаныя
Р. вале́нтна-насы́чанага вале́нтна-насы́чанай
вале́нтна-насы́чанае
вале́нтна-насы́чанага вале́нтна-насы́чаных
Д. вале́нтна-насы́чанаму вале́нтна-насы́чанай вале́нтна-насы́чанаму вале́нтна-насы́чаным
В. вале́нтна-насы́чаны (неадуш.)
вале́нтна-насы́чанага (адуш.)
вале́нтна-насы́чаную вале́нтна-насы́чанае вале́нтна-насы́чаныя (неадуш.)
вале́нтна-насы́чаных (адуш.)
Т. вале́нтна-насы́чаным вале́нтна-насы́чанай
вале́нтна-насы́чанаю
вале́нтна-насы́чаным вале́нтна-насы́чанымі
М. вале́нтна-насы́чаным вале́нтна-насы́чанай вале́нтна-насы́чаным вале́нтна-насы́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

насычаны раствор

т. 11, с. 203

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прапаце́лы, -ая, -ае.

Насычаны потам.

Прапацелая кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

васкава́ны, -ая, -ае.

Нацёрты або насычаны воскам.

Васкаваная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)