Momnt

1.

m -(e)s, -e мо́мант, хві́ля, імгне́нне

~ mal! — хвілі́начку!

2) n -(e)s, -e мо́мант, вару́нак, фа́ктар

3) тех. мо́мант

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

decydujący

вырашальны; рашаючы;

w ~m momencie — у вырашальны момант; у крытычны момант

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

tick2 [tɪk] n.

1. паме́та, «пту́шачка»

2. ці́канне (гадзінніка)

3. infml мо́мант, хвілі́нка; імгне́нне;

in a tick/in two ticks як ба́чыш, у адзі́н мо́мант

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

psychological [ˌsaɪkəˈlɒdʒɪkl] adj. псіхалагі́чны

the psychological moment раша́ючы, крыты́чны мо́мант

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

АКТУА́ЛЬНАСЦЬ,

важнасць, значнасць чаго-н. на гэты момант, сучаснасць, надзённасць (напр., актуальнасць пытання).

т. 1, с. 210

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Про́кмецьмомант, міг’ (барыс., леп., Стан.). Да кмеціць ’заўважаць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падпусці́ць, -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак.

1. каго (што). Даць наблізіцца, падысці.

П. звера на адлегласць стрэлу.

2. што. Сказаць, скарыстаўшы зручны момант (разм.).

П. жарт. П. шпільку (перан.).

|| незак. падпуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяпе́р.

1. прысл. Зараз, у гэты момант.

Папрацавалі, ц. і адпачыць можна.

2. Ужыв. пры пераходзе да наступнай тэмы гаворкі: далей.

Школу пабудавалі новую, прыгожую, ц., калі гаварыць пра дзяцей, то яны вельмі задаволены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

climax [ˈklaɪmæks] n.

1. апаге́й, найвышэ́йшы пункт, кульмінацы́йны мо́мант, кульміна́цыя

2. арга́зм

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

culmination [ˌkʌlmɪˈneɪʃn] n. fml кульміна́цыя, найвышэ́йшы мо́мант/перы́яд (у развіцці чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)