kord

м.

1. кароткі меч;

2. тэкст. корт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

steel​1 [sti:l] n.

1. сталь

2. lit. шпа́га, меч

♦

a grip of steel жале́зная рука́;

nerves of steel жале́зныя не́рвы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

entblößen

1.

vt агаля́ць

das Schwert ~ — агалі́ць меч

2.

(sich) агаля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адме́ннік, ‑а, м.

Тое, што і сінонім. Існаванне сінонімаў мае свае гістарычныя падставы. У арабскай мове, як было падлічана ў свой час, ёсць тысяча адменнікаў для слова «меч» і чатыры тысячы для слова «няшчасце». Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зброя, узбраенне; меч (перан., выс.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

корд​1

(польск. kord, ад венг. kard < тур. kard < перс. kārd)

гіст. кароткі меч.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

эспадо́н

(фр. espadon, ад ісп. espada = шпага)

вялікі цяжкі меч, які трымалі дзвюма рукамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

акіна́к

(гр. akinakes)

кароткі меч ці кінжал, традыцыйная зброя старажытных іранамоўных народаў (персаў, сакаў, саўраматаў, скіфаў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

мульта́н​2

(ст.-польск. multan, ад Multany = Малдавія)

1) гатунак тытуню;

2) гіст. кароткі двухбаковавостры меч.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

трудзя́га, ‑і, м.

Разм. Той, хто многа і шчыра працуе; працавік. [Пагранічнік], перш за ўсё, нястомны трудзяга, адзін з тых «вінцікаў», чыя ціхая праца .. вельмі часта губляецца ў громе і бляску. Брыль. Той мусіць загінуць, хто меч узнімае На голавы мірных трудзяг. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)