электрамато́р

(ад электра- + матор)

рухавік, які ператварае электрычную энергію ў механічную.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дызель-...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: дызельны, з дызелем, напрыклад: дызель-матор, дызель-поезд, дызельэлектраход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шо́фер, ‑а, м.

Разм. Тое, што і шафёр. Шофер завёў матор, мы штурхнулі машыну ў задок, яна і выскачыла. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

overhaul​1 [ˈəʊvəhɔ:l] n. ува́жлівы/пі́льны агля́д; рамо́нт;

The engine needs a complete overhaul. Матор неабходна цалкам перабраць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

глуши́ть несов., в разн. знач. глушы́ць;

глуши́ть ры́бу прост. глушы́ць ры́бу;

глуши́ть мото́р глушы́ць мато́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Áußenbordmotor

m -s, -en падве́сны мато́р (на лодцы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падве́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які замацаваны ў вісячым становішчы, падвешаны. Падвесны матор. Падвесны светафор.

2. Падвешаны для перамяшчэння чаго‑н. Падвесная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разагрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; -рэ́ты; зак.

1. што. Грэючы, зрабіць цёплым, гарачым.

Р. суп.

2. Нагрэўшы, падрыхтаваць да дзеяння, выкарыстання.

Р. матор.

3. каго-што. Выклікаць адчуванне цяпла ў целе (разм.).

Р. сябе работай.

|| незак. разаграва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; наз. разаграва́нне, -я, н.

|| наз. разагрэ́ў, -грэ́ву, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затата́каць сов., разг. затарахте́ть, затреща́ть; застрекота́ть;

~каў мато́р — затарахте́л мото́р;

~каў кулямёт — затреща́л (застрекота́л) пулемёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Матарэйка ’прылада ў самапрадцы, якая круціць нітку і намотвае на шпульку’ (Бяльк.). Утворана ад матор (гл.) пры дапамозе суфікса ‑ěja. Гэта частка калаўрота з’яўляецца «асноўнай»: тут прадзецца нітка, намотваецца на шпульку, таму і выкарыстай суфікс nomen agentis (Слаўскі, SP, 1, 87).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)