затата́каць сов., разг. затарахте́ть, затреща́ть; застрекота́ть;

~каў мато́р — затарахте́л мото́р;

~каў кулямёт — затреща́л (застрекота́л) пулемёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Матарэйка ’прылада ў самапрадцы, якая круціць нітку і намотвае на шпульку’ (Бяльк.). Утворана ад матор (гл.) пры дапамозе суфікса ‑ěja. Гэта частка калаўрота з’яўляецца «асноўнай»: тут прадзецца нітка, намотваецца на шпульку, таму і выкарыстай суфікс nomen agentis (Слаўскі, SP, 1, 87).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аўтамато́рны

(ад аўта- + матор)

які мае адносіны да аўтамабільных матораў, іх канструявання і вытворчасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

падве́сны Hänge-;

падве́сная чыгу́нка Schwébebahn f -, -en;

падве́сны мато́р тэх Áußenbordmotor m -s, -toren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

грэ́цца несов.

1. (на солнце и т.п.) гре́ться;

2. нагрева́ться, гре́ться;

мато́р грэ́ецца — мото́р нагрева́ется (гре́ется)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

загусці́, ‑гуду, ‑гудзеш, ‑гудзе; ‑гудзём, ‑гудзяце, ‑гудуць; пр. загуў, ‑ла, ‑ло; зак.

Пачаць гусці. // Прагусці. Цяжка загуў матор, машына кранулася, а тады неяк усё заглухла. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́цечы, ‑цеча; ‑цекуць; пр. выцек, ‑пекла; зак.

Выліцца праз якую‑н. адтуліну. [Шафёр:] — Зірніце, аж у двух месцах радыятар прабіты. Вада ўся выцекла, і матор перагрэўся. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

idle​2 [ˈaɪdl] v.

1. гультаява́ць;

idle one’s time away дарэ́мна/ма́рна губля́ць час

2. працава́ць на халасты́х абаро́тах (пра матор)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

барахли́ть несов., прост.

1. (плохо работать) барахлі́ць;

мото́р барахли́т мато́р барахлі́ць;

2. (говорить вздор) вярзці́, мало́ць (пусто́е).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

слабоси́льный

1. (о людях, животных) слабасі́льны, няду́жы;

2. (о машине) слабасі́льны; сла́бы;

слабоси́льный мото́р слабасі́льны (сла́бы) мато́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)