Verbum

заслу́жаны, -ая, -ае.

Які мае вялікія заслугі.

З. працаўнік.

З. артыст Рэспублікі Беларусь.

З. работнік культуры.

З. настаўнік.

З. майстар спорту (ганаровыя званні).

бляха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Майстар, які вырабляе рэчы з бляхі (у 1 знач.) або крые бляхаю дах.

|| прым. бляха́рны, -ая, -ае.

цырава́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто займаецца цыраваннем; майстар па цыраванні.

|| ж. цырава́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. цырава́льшчыцкі, -ая, -ае.

дамаро́слы, -ая, -ае.

1. Вырашчаны дома, у сваёй гаспадарцы.

Д. тытунь.

2. перан. Пасрэдны, невысокай вартасці; які навучыўся чаму-н. саматугам.

Д. майстар.

разьбя́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Майстар па мастацкай разьбе (у 2 знач.).

2. Скульптар (уст.).

|| прым. разьбя́рскі, -ая, -ае.

Разьбярскае майстэрства.

стальма́х, -а́, мн. -і́, -о́ў і стэ́льмах, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які робіць калёсы, сані.

|| прым. стальма́шны, -ая, -ае.

Стальмашнае рамяство.

ткач, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Майстар, рабочы, які вырабляе тканіну на ткацкім станку.

|| ж. ткачы́ха, -і, ДМ -чы́се, мн. -і, -чы́х.

закро́йшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар па закроі матэрыялу для шыцця адзення.

|| ж. закро́йшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. закро́йшчыцкі, -ая, -ае (разм.).