мініма́льны, ‑ая, ‑ае.

Самы малы, найменшы; проціл. максімальны. Сцэна — школьны ганак. Каб мець мінімальнае асвятленне, на перакладзіне павесілі ліхтар «лятучая мыш». Навуменка. Кожная расліна мае ў сабе мінімальныя дозы нейкіх металаў. Дубоўка.

[Ням. minimal, ад лац. minimus — найменшы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхта́рня, ‑і, ж.

Тое, што і ліхтар (у 1 знач.). Вір людскі скрозь заліў паясы тратуараў, Блішчаць вокны, ліхтарні ўгары зіхацяць. Багдановіч. Бацька засмяяўся. Устаў, апрануўся, пайшоў з ліхтарняю глядзець коней. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засвети́ть сов.

1. запалі́ць;

засвети́ть фона́рь, све́чку запалі́ць ліхта́р, све́чку;

2. фото засвяці́ць;

3. (начать светить) прост. засвяці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міга́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм.

1. Газоўка, лямпачка без шкла. [Чмаруцька:] — Калі ж ты запаліў гэту мігалку, пры ёй нічога і не ўбачыш. Лынькоў.

2. Ліхтар, які ўспышкамі падае сігналы транспарту. Мігалка па рацэ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

святлафо́р, ‑а, м.

Сігнальны электрычны ліхтар з чырвоным, жоўтым і зялёным шкельцамі для рэгулявання руху на вуліцах, аўтамабільных дарогах, чыгунках. Цягнік прайшоў. Міма зялёных і чырвоных нерухомых агнёў стрэлак і святлафораў плыў-хістаўся, аддаляючыся, чырвоны стоп-сігнал. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Latérna mágica

f -, -nae [-nε] i -cae [-kε]

1) чаро́ўны ліхта́р

2) разм. прымітыўны дыяско́п

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прагарэ́ць сов., в разн. знач. прогоре́ть;

кастру́ля ~рэ́ла — кастрю́ля прогоре́ла;

ліхта́р ~рэ́ў усю́ ноч — фона́рь прогоре́л всю ночь;

спра́ва ~рэ́ла — де́ло прогоре́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіняк, падцёк, крывападцёк; ліхтар, фара (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

стрэ́лачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да стрэлкі (у 1 знач.), з’яўляецца стрэлкай. Стрэлачны паказальнік. // Забяспечаны стрэлкай-паказальнікам. Стрэлачны тэлеграф.

2. Які мае адносіны да стрэлкі (у 3 знач.). Стрэлачны ліхтар. Стрэлачны рычаг. // Які мае адносіны да абслугоўвання стрэлкі (стрэлам). Стрэлачны пост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jack-o’-lantern

[,dʒækəˈlæntərn]

n.

1) ліхта́р з гарбуза́ (зь дзі́ркамі ў фо́рме вачэ́й, но́са й ро́ту)

2) блука́ючыя агні́ (на бало́це)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)