ад’е́сціся, ад’е́мся, ад’ясі́ся, ад’е́сца; ад’ядзі́мся, ад’ясце́ся, ад’яду́цца; ад’е́шся; зак. (разм.).

1. Паправіцца, пасыцець ад добрай яды; адкарміцца.

Кабан ад’еўся.

2. Наесціся чаго-н. удосталь.

Ад’еліся за лета яблыкаў і груш.

|| незак. ад’яда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

халадзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца халодным, халаднейшым.

У канцы лета раніцы халадзеюць.

Рукі халадзеюць.

2. перан. Адчуваць холад ад моцнага хвалявання, страху і пад.

Кроў халадзее ў жылах.

|| зак. пахаладзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перале́таваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак.

Разм. Пражыць, перабыць лета.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

summertime [ˈsʌmətaɪm] n. ле́та; ле́тні час (калі гадзіннік пераводзіцца на гадзіну ўперад);

in (the) summertime ле́там, у ле́тні час

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

summer

[ˈsʌmər]

1.

n.

ле́та n.

2.

adj.

ле́тні

- summer clothes

- in summer

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ля́тка (у прымаўках) ’год’, ’лета’ (Нас.). З польск. latko — памяншальнае да latoлета’ (Цвят., 53). У бел. песнях, аднак, часта ўжываюцца дэмінутыўныя формы з суфіксам ‑к‑а (жы́тка).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ба́бін разм wibisch, Wiber-;

ба́біна ле́та Altwibersommer m -s, -, Spätsommer m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ле́цейка, ‑а, н.

Нар.-паэт. і ласк. да лета. — Жураўлі, унучак, адлятаюць ад нас, — гаворыць .. [бабка]. — Лета замыкаюць. Хутка лецейка ключы бабулі Зіме перадасць. Даніленка. [Агей:] — Толькі лецейка адно пачакайце, тады ўсё выплачу. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пале́тнік ’сезоннік’ (Мат. Гом.). Да ле́та (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аднаўко́сны, ‑ая, ‑ае.

Які косяць адзін раз на працягу лета. Аднаўкосная канюшына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)