ба́бін разм wéibisch, Wéiber-;

ба́біна ле́та Altwéibersommer m -s, -, Spätsommer m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ле́цейка, ‑а, н.

Нар.-паэт. і ласк. да лета. — Жураўлі, унучак, адлятаюць ад нас, — гаворыць .. [бабка]. — Лета замыкаюць. Хутка лецейка ключы бабулі Зіме перадасць. Даніленка. [Агей:] — Толькі лецейка адно пачакайце, тады ўсё выплачу. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ксерамезафі́ты

(ад ксера- + мезафіты)

расліны, якія прыстасаваліся жыць у сярэднеўвільготненых мясцінах і могуць пераносіць засушлівы перыяд лета.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Пале́тнік ’сезоннік’ (Мат. Гом.). Да ле́та (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аднаўко́сны, ‑ая, ‑ае.

Які косяць адзін раз на працягу лета. Аднаўкосная канюшына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нале́цце ср., обл. сле́дующий год (сле́дующее ле́то);

чака́ць да ~цця — ожида́ть до сле́дующего го́да (ле́та)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адкаласава́ць, ‑суе; зак.

Выпусціць колас. Лета было ў.. разгары. Даўно адкаласавала жыта. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зя́бкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зябкага. Не лета ўжо, з ваколіцы цягне зябкасцю. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трацяго́лятні ‘пазалеташні’ (карэліц., Жыв. сл.), ст.-бел. третеголетний, трэтьеголетний побач з третелетний, третелетный ‘якому пайшоў трэці год’ (ГСБМ). Прыметнік утвораны са спалучэння *трэцяга лета (гл. трэці, лета) паводле ўзору сяголета (гл.), параўн. сяго́дня, сяго́летак і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перале́часты (пырылі́частый) ’мінулагодні’ (Клім.). Да перад‑ і ле́та ’год’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)