со́рный

1. для сме́цця;

со́рная ку́ча сме́тнік;

со́рный я́щик скры́нка для сме́цця;

2. / со́рная трава́, со́рное расте́ние пустазе́лле;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

pile​1 [paɪl] n.

1. ку́ча, гру́да;

a pile of sand ку́ча пяску́;

a pile of books стос кніг;

We put the newspapers in piles on the floor. Мы паклалі газеты стосамі на падлозе.

2. звыч. pl. piles мно́га, шмат;

piles of work мно́га рабо́ты

♦

make a pile нажы́ць ку́чу гро́шай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Ламі́шча ’куча галля’, ’вогнішча’, ’месца, дзе гарэў агонь’ (мядз., Нар. сл.). Да лом (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

eyesore

[ˈaɪsɔr]

n.

не́шта, што рэ́жа во́ка, на што непрые́мна глядзе́ць (напр., ку́ча сьмяцьця́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ку́чка 1 ’загарадка для курэй, качак’ (ТС, Нар. лекс., Дразд.), ’катух’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. кучка 2.

Ку́чка 2 ’невялікая хата’ (ТС). Гл. куча 2.

Ку́чка 3 ’падпечак’ (Мат. Гом., Шатал., Шушк.). Да кучка 2 (гл.).

Ку́чка 4 ’малая ўкладка снапоў’ (Зн. дыс., ДАБМ). Да куча 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нязру́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены зручнасці ў карыстанні; дрэнна прыстасаваны для чаго‑н. Пад зямлёй праход нязручны, вузкі Выглядае просекай лясной. Аўрамчык. [Сцяпан:] — У.. [гаспадара явачнай кватэры], і праўда, куча дзяцей. Месца для шапірографа нязручнае. Арабей.

2. Які не садзейнічае поспеху, непрыдатны для дасягнення жаданых вынікаў. Нязручны момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Круга́н ’чыстае сухое месца сярод лесу, звычайна пясчанае, пясчаны ўзгорак’ (Яшк.), ’куча, гурба’ (Сцяшк. Сл.). Гл. курган.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лаба́с ’стажар’е з пад’ёмнай стрэшкай на чатырох слупках’ (Нар. сл.), ’куча’ (Сл. паўн.-зах.). Да лабаз (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Лёўж ’куча галля’ (паўдн.-бел., Бел.-укр. ізал.; укр. паўн.-жытом. лёўж, ломж ’тс’). Да лоўж (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

субо́р Куча сабраных каменняў (Азяр. Касп.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)