прыпусці́цца, -пушчу́ся, -пу́сцішся, -пу́сціцца; зак. (разм.).

1. Пайсці, пабегчы хутка; паскорыць хаду, крок; пачаць што-н. рабіць, пусціцца.

П. за кім-н. П. бягом.

П. ў скокі.

П. бегчы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Тое, што і узмацніцца.

Дождж прыпусціўся.

|| незак. прыпуска́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагу́лачны прогу́лочный;

~ныя і спарты́ўныя ло́дкі — прогу́лочные и спорти́вные ло́дки;

п. крок — прогу́лочный шаг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упэ́ўнены, -ая, -ае.

Які цвёрда верыць у што-н., перакананы ў чым-н.; цвёрды, рашучы.

У. ў поспеху.

У. ў сабе (не сумняваецца ў сваіх сілах, магчымасцях). Упэўнена (прысл.) гаварыць.

У. крок.

У. адказ.

Будзь упэўнены — не сумнявайся, не турбуйся (усё будзе так, як трэба).

|| наз. упэ́ўненасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tee off [ˌti:ˈɒf] phr. v.

1. рабі́ць пе́ршы ўдар (у гольфе); рабі́ць пе́ршы крок

2. AmE, infml раз’ю́шваць, даво́дзіць да зло́сці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГРАДУІРО́ЎКА (ням. graduieren ад лац. gradus крок, ступень) сродкаў вымярэнняў, вызначэнне і нанясенне ў маштабе асн. (апорных) пунктаў для пабудовы шкалы адліку ў вымяральных прыладах і мерных прыстасаваннях. Робіцца параўнаннем паказанняў прылады, якая градуіруецца, з паказаннямі эталоннай (узорнай) прылады.

т. 5, с. 386

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

хі́бны

1. отрица́тельный;

х. бок спра́вы — отрица́тельная сторона́ де́ла;

2. оши́бочный;

х. крок — оши́бочный шаг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Strmschritt

m -(e)s, -e вайск. паско́раны крок

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рысца́ ж., разг. трушо́к, -шка́ м.;

перейти́ с рысцы́ на шаг перайсці́ з трушка́ на крок.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымару́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Разм. Трохі замарудзіць, запаволіць. Каля старой антонаўкі, на якой маршчынілася кара, Антось прымарудзіў крок. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

break the ice

зрабі́ць пача́так, пе́ршы крок (да знаёмства, гу́таркі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)