наёмны, -ая, -ае.

1. Які працуе па найме або які выконваецца наёмнай сілай.

Н. рабочы.

Наёмная праца.

2. Які здаецца ў наём за пэўную плату.

Наёмная кватэра.

3. Падкуплены, прадажны.

Н. забойца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

до́ктараў, ‑ава.

Які належыць доктару. Доктарава кватэра. □ Зноў затрашчаў вясёлы агеньчык. Асвяціў схіленую доктараву постаць. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кватэ́рына ’дзвярная ці аконная створка’ (Нар. словатв.). Гл. кватэра 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Díenstwohnung

f -, -en службо́вая [казённая] кватэ́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Éinzimmerwohnung

f -, -en аднапакаёвая кватэ́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ámtswohnung

f -, -en службо́вая кватэ́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

я́вачны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да яўкі (у 1 знач.).

Явачныя дні.

2. Які мае адносіны да яўкі (у 2 знач.).

Явачная кватэра.

◊

Явачным парадкам — без папярэдняй згоды, дазволу.

Усяліцца ў дом явачным парадкам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

mieszkanie

н.

1. кватэра, памяшканне;

mieszkanie dwupokojowe — двухпакаёвая кватэра;

2. пражыванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

bed-sitting room

[,bedˈsɪtɪŋru:m]

Brit.

аднапакаёвая кватэ́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

rooms

pl.

кватэ́ра f., паме́шканьне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)