karton, ~u
м.
1. кардон;
2. кардонная каробка (скрынка)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ка́ртэр
(англ. carter)
металічная каробка, якая засцерагае рухавік унутранага згарання ад пашкоджання і забруджвання.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Караба́н ’складка на скуры, маршчыны’ (З нар. сл., Сцяшк. МГ) да прасл. korbiti ’моршчыць’ < korbъ ’каробка’ (Трубачоў, Эт. сл., 11, 52).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Лі́пачка, лі́почка ’невялікая каробка для мёду, зробленая з ліпавай кары’ (петрык., З нар. сл.) — скарочаны варыянт лексемы ліпавачка. Да лі́па (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фільмпа́к
(англ. filmpack, ад film = плёнка + pack = пакет)
святлонепранікальная каробка з негатыўнай фотаплёнкай.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
бу́кса
(ням. Büchse)
металічная каробка з падшыпнікам, які перадае ціск вагона, паравоза на вось кола.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ка́псель
(ням. Kapsel)
вогнетрывалая каробка, прызначаная для абпальвання паліваных керамічных вырабаў з фарфору і фаянсу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
zapałka
zapał|ka
ж. запалка;
pudełko ~ek — каробка (пушка) запалак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pudełko
н. скрынка; пачак (запалак, папярос);
pudełko cukierków — каробка цукерак
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
перада́ча, ‑ы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. перадаваць — перадаць (у 1–8 знач.).
2. Тое, што перадаецца па радыё, тэлебачанню. Музычная перадача. □ — Таварышы радыёслухачы! Пачынаем нашу навагоднюю перадачу. Якімовіч.
3. Прадукты харчавання, рэчы, якія перадаюцца каму‑н. (у турму, бальніцу і пад.). Пакуль ішло следства, Анэта пасылала Марціну перадачы: харчаванне, тытунь, бялізну. Чарнышэвіч. Калісьці ў аддзяленні выпіскі яна прымала наведвальнікаў, збірала, адносіла ў палату перадачы. Грамовіч.
4. Спец. Механізм, які перадае рух ад адной часткі машыны, прыстасавання да другой. Шарнірная перадача. Ланцуговая перадача.
•••
Каробка перадач гл. каробка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)