Зеркі ’вочы’, ’іскры’, ’зоркі’ (Нас.). Відаць, утворана ад *zьr‑ з суф. ‑ък‑; корань, прадстаўлены ў зрэнкі, зрок, мае значэнне ’глядзець’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
свяці́цца, свячу́ся, све́цішся, све́ціцца; незак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Выпраменьваць святло.
На небе свяціліся зоркі.
У вокнах свяціліся агеньчыкі.
2.перан. Пра твар, вочы: іскрыцца радасцю, святлом, ажыўляцца ад шчасця.
Твар бабулі свяціўся дабратой.
|| наз.свячэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мігаце́ць, міга́ць, мігну́ць fúnkeln vi (пра зоркі); fláckern vi (пра свечку, пра лямпу)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зо́рчаты, ‑ая, ‑ае.
Які мае форму зоркі (у 2 знач.); зоркападобны. У аснове пакрыцця будынка ляжаць складаныя зорчатыя скляпенні.Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gleam2[gli:m]v.
1. блішча́ць;
His eyes gleamed with pleasure. Яго вочы блішчалі ад задавальнення.
2. міга́ць, мігце́ць (пра зоркі)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
заблі́скацьсов. заблиста́ть, засверка́ть;
~калі зо́ркі — заблиста́ли (засверка́ли) звёзды;
~калі штыкі́ — заблиста́ли (засверка́ли) штыки́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ГЕ́РЦШПРУНГА—РЭ́СЕЛА ДЫЯГРА́МА,
«спектр — свяцільнасць» дыяграма, дыяграма залежнасці паміж спектральным класам (т-рай паверхні) і абс. зорнай велічынёй (лагарыфмам свяцільнасці зоркі). Адкрыў Э.Герцшпрунг, даследаваў Г.Н.Рэсел. На Герцшпрунга — Рэсела дыяграма блізкія па фіз. уласцівасцях зоркі займаюць адасобленыя вобласці: галоўную паслядоўнасць зорак (вакол яе размяшчэння большасць вядомых зорак), паслядоўнасці звышгігантаў, яркіх і слабых гігантаў, субкарлікаў і белых карлікаў. Па месцы зоркі на Герцшпрунга — Рэсела дыяграме можна вызначыць яе ўзрост, стадыю эвалюцыі.