Verbum

анлайнавы слоўнік

зо́ркі

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зо́ркі	зо́ркая	зо́ркае	зо́ркія
Р.	зо́ркага	зо́ркай зо́ркае	зо́ркага	зо́ркіх
Д.	зо́ркаму	зо́ркай	зо́ркаму	зо́ркім
В.	зо́ркі (неадуш.) зо́ркага (адуш.)	зо́ркую	зо́ркае	зо́ркія (неадуш.) зо́ркіх (адуш.)
Т.	зо́ркім	зо́ркай зо́ркаю	зо́ркім	зо́ркімі
М.	зо́ркім	зо́ркай	зо́ркім	зо́ркіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зо́ркі, -ая, -ае.

1. Які мае востры зрок, добра бачыць далёкія і дробныя прадметы.

Зоркае вока.

2. перан. Праніклівы, пільны.

Быць зоркім і пільным на варце.

|| наз. зо́ркасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зо́ркі зо́ркий; глаза́стый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зо́ркі, ‑ая, ‑ае.

Які мае востры зрок, добра бачыць далёкія і дробныя прадметы. Убачыўшы .. [шчупака] сваім зоркім вокам, каршун кінуўся на рыбіну з вышыні. В. Вольскі. Бабка Наста стаяла збоку, глядзела сваімі яшчэ даволі зоркімі вачамі, але нічога не чула, і дакорліва ківала галавой. Шамякін. // Праніклівы, пільны, уважлівы. Будзь жа смелым і адважным, Зоркім цёмнымі начамі. Броўка.