Verbum

АДАПТЫ́ЎНАЯ ЗО́НА,

узаемазвязаны комплекс умоў, які забяспечвае спецыфічныя геафіз. і экалагічныя патрэбнасці існавання жывёльных і раслінных арганізмаў і гэтым вызначае тып адаптацыі вял. груп у працэсе макраэвалюцыі. Характарызуе стан прыстасаванасці арганізмаў да адаптыўнага ландшафту і біягеацэнозу. Тэрмін увёў амер. біёлаг Дж.Сімпсан (1944). Арган. свет можна разглядаць як сістэму шырокіх або вузкіх адаптыўных зон, падобных у асн. рысах будовай экалагічна блізкіх форм, якія насяляюць іх і адпавядаюць умовам асяроддзя. Услед за засяленнем новай адаптыўнай зоны звычайна адбываецца адаптыўная радыяцыя.

т. 1, с. 95

зона санітарнай аховы

т. 7, с. 106

зона экалагічнай рызыкі

т. 7, с. 106

Клі́чаўская партыза́нская зо́на

т. 8, с. 346

мытная свабодная зона

т. 11, с. 52

Панамскага канала зона

т. 12, с. 43

Рэйнская дэмілітарызаваная зона

т. 13, с. 566

санітарна-ахоўная зона

т. 14, с. 149

свабодная эканамічная зона

т. 14, с. 244

Суражская партызанская зона

т. 15, с. 278