Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
persist[pəˈsɪst]v.
1. (in, with) упа́рціцца, упіра́цца;
If you persist in doing this, you’ll regret it. Калі ты будзеш і далей так рабіць, то пашкадуеш аб гэтым.
2.застава́цца, праця́гваць існава́ць, захо́ўвацца
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Gléichmut
m -(e)s раўнаду́шнасць, абыцкавасць
~ bewáhren — застава́цца раўнаду́шным
aus dem ~ wérfen* — вы́весці са ста́ну раўнаду́шнасці
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bléiben
*vi(s)
1) застава́цца; знахо́дзіцца
am Lében ~ — застава́цца жывы́м
2) застава́цца (кім-н.)
er bleibt mein Freund — ён застае́цца маі́м ся́брам
er bleibt sich ímmer gleich — ён заўсёды ве́рны сабе́
3) (beiD) застава́цца (пры чым-н.)
bei séiner Méinung ~ — застава́цца пры сваёй ду́мцы
bei der Sáche ~ — не адхіля́цца ад тэ́мы
ich bléibe dabéi — я насто́йваю на гэ́тым
es bleibt dabéi! — так вы́рашана!, так таму́ і быць!
wo bleibt er? — дзе гэ́та ён (цяга́ецца)?
bléibe rúhig! — будзь спако́йны!
in Kontákt ~ — захо́ўваць канта́кт
~ lássen* — vt пакіда́ць, не чапа́ць
er sóllte das ~ lássen — ён не паві́нен быў гэ́тага рабі́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
náchbleiben
*vi(s)
1) адстава́ць
2) застава́цца, астава́цца
er músste im Büró ~ — яму́ прыйшло́ся заста́цца ў о́фісе
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
cling
[klɪŋ]
v. clung, clinging
1) прыліпа́ць, прычапля́цца, прыстава́ць
The boy clung to his mother — Хло́пчык прылі́п да ма́ці
2) трыма́цца, быць ве́рным
to cling together — трыма́цца ра́зам
to cling to one’s beliefs — застава́цца ве́рным сабе́, трыма́цца сваі́х пагля́даў
3) хілі́цца, тулі́цца да каго́
4) чапля́цца; мо́цна трыма́цца чаго́, лі́пнуць
to cling to hope — пе́сьціць надзе́ю
5) застава́цца ў па́мяці (пра сло́вы)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адставаць, уступаць, заставацца ззаду; здавацца, таптацца, кульгаць (разм.) □ таптацца на адным месцы, быць у хвасце
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
ЛАБІРЫ́НТАВЫЯ
(Anabantidae),
сямейства рыб атр. акунепадобных. Каля 20 родаў, 40 відаў. Пашыраны ў прэсных і саланаватых водах трапічнай і Паўд. Афрыкі, Паўд. і Паўд.-Усх. Азіі. Жывуць у стаячых ці з павольнай плынню вадаёмах з падводнай расліннасцю.
Даўж. да 60 см (гурамі). Маюць надшчэлепны орган з пласціністых вырастаў, укрытых слізістай абалонкай са шматлікімі дробнымі крывяноснымі сасудамі (лабірынтавы апарат, — адсюль назва), з дапамогай якога могуць дыхаць атм. паветрам. Анабасы, або рыбы-паўзуны, могуць доўгі час заставацца без вады, зарываюцца ў мул або перапаўзаюць па сушы ў другі вадаём. Кормяцца воднымі беспазваночнымі. Аб’ект промыслу і развядзення. Многія віды ўтрымліваюць у акварыумах (байцовая рыбка, або пеўнік, гурамі, ляліус, макрапод і інш.).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
адча́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак.
1.што. Адвязаць прычал.
2. Адплысці ад берага (аб суднах, лодках і пад.). Воддаль, выбраўшы момант, каб не замінаць руху буксіраў, ад берага адчаліў паром з калгасным грузавіком.Ракітны.//перан.Разм. Адправіцца, паехаць куды‑н. [Марынка:] — Ты думаеш, я намерваюся доўга заставацца тут? Заўтра ж адчалю ў Мінск.Хадкевіч.У горадзе Камені жыла .. родная сястра [Басько] — доктар, і ён адчаліў туды, Дзе не так даўно, як было чуць у вёсцы, яны сумесна купілі дом.Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)