Verbum

bléiben

* vi (s)

1) застава́цца; знахо́дзіцца

am Lében ~ — застава́цца жывы́м

2) застава́цца (кім-н.)

er bleibt mein Freund — ён застае́цца маі́м ся́брам

er bleibt sich ímmer gleich — ён заўсёды ве́рны сабе́

3) (bei D) застава́цца (пры чым-н.)

bei séiner Méinung ~ — застава́цца пры сваёй ду́мцы

bei der Sáche ~ — не адхіля́цца ад тэ́мы

ich bléibe dabéi — я насто́йваю на гэ́тым

es bleibt dabéi! — так вы́рашана!, так таму́ і быць!

wo bleibt er? — дзе гэ́та ён (цяга́ецца)?

bléibe rúhig! — будзь спако́йны!

in Kontákt ~ — захо́ўваць канта́кт

~ lássen* — vt пакіда́ць, не чапа́ць

er sóllte das ~ lássen — ён не паві́нен быў гэ́тага рабі́ць