яе́чка, -а, мн. -і, -чак, н.

1. гл. яйцо.

2. Парная мужчынская палавая залоза, што выпрацоўвае мужчынскія палавыя клеткі, а таксама адзін з органаў унутранай сакрэцыі ў чалавека і млекакормячых.

◊

Як яечка (разм.) — пра што-н. добра зробленае, прыгожае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

1. Памянш. да залоза.

2. У раслін — клетка, якая выдзяляе смаляністае або масляністае рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Drüse

f -, -n анат. зало́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Spéicheldrüse

f -, -n слі́нная зало́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kéimdrüse

f -, -n палава́я зало́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мінда́ліна, ‑ы, ж.

1. Ядро міндальнага арэха.

2. Залоза ў глотцы, падобная па форме на міндальны арэх.

3. Міндалепадобная пустата ў некаторых пародах, запоўненая мінераламі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчытападо́бны

1. (похожий на щит) щитообра́зный;

2. анат.: ~ная зало́за щитови́дная железа́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

szyszynka

ж. анат. эпіфіз; шышкападобная залоза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nadnercze

н. анат. наднырачная залоза; наднырачнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schílddrüse

f -, -n анат. шчытападо́бная зало́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)