Schluss

m -es, Schlüsse

1) кане́ц, заключэ́нне

nun ist áber ~! — цяпе́р кане́ц!, хо́піць!

zum ~ — у заключэ́нне

~ máchen mit etw. (D) — пако́нчыць з чым-н.

2) высно́ва, вы́вад, заключэ́нне

aus etw. (D) Schlüsse zíеhen* — рабі́ць высно́вы з чаго́-н.

zum ~ kómmen* — прыйсці́ да высно́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

канклюдэ́нтны

(ад лац. concludere = заключаць)

юр. накіраваны на заключэнне дагавора;

к-ае дзеянне — дзеянне, якое сведчыць аб маўклівай згодзе асобы заключыць дагавор.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

opinion [əˈpɪnjən] n.

1. ду́мка, по́гляд, меркава́нне, перакана́нне;

in my opinion на маю́ ду́мку, на мой по́гляд, па-мо́йму;

be of the opinion that… fml меркава́ць/лічы́ць/ду́маць, што…;

public opinion грама́дская ду́мка;

a matter of opinion спрэ́чнае пыта́нне

2. заключэ́нне спецыялі́ста; экспе́ртнае заключэ́нне;

have a high/low opinion of smb./smth. быць высо́кай/невысо́кай ду́мкі аб кім-н./чым-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прадказа́ць, ‑кажу, ‑кажаш, ‑кажа; зак., што.

Наперад сказаць аб тым, што будзе, што павінна здарыцца. [Гаворка:] Хочаш — я, як добрая цыганка, прадкажу твой лёс. Шамякін. // На падставе адпаведных даных зрабіць заключэнне аб ходзе і развіцці якіх‑н. з’яў. Напярэдадні рэвалюцыі ў Германіі Энгельс прадказаў, што народ разбудзіць свайго Зігфрыда. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Beschlúss

m -es, Beschlüsse

1) рашэ́нне; пастано́ва

~ fássen — прыма́ць рашэ́нне

2) заключэ́нне, завяршэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

акцэ́пт

(лац. acceptus = прыняты)

1) згода на заключэнне дагавору на прапанаваных умовах;

2) форма безнаяўнага разліку паміж арганізацыямі, а таксама згода аплаціць грашовыя дакументы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эксперты́за ж. Begútachtung f -, -en, Expertíse f -, -n;

заключэ́нне эксперты́зы Gútachten n -s;

праве́сці эксперты́зу sáchverständig untersúchen [prüfen, begútachten];

вы́нік эксперты́зы Befúnd m -(e)s, -e (der Expertíse)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

акцэ́пт

(лац. acceptus = прыняты)

1) юр. згода на заключэнне дагавору на прапанаваных умовах;

2) форма безнаяўнага разліку паміж гаспадарчымі арганізацыямі, а таксама згода аплаціць грашовыя дакументы (рахункі, чэкі, вэксалі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дада́ць, -да́м, -дасі́, -да́сць; -дадзі́м, -дасце́, -даду́ць; -да́й; -да́дзены; зак.

1. каго-што і чаго. Даць, зрабіць, сказаць і пад. ў дадатак да чаго-н.

Астатнія грошы дадам заўтра.

2. што да чаго. Сказаць або напісаць у дадатак да чаго-н.

Да сказанага нечага д.

3. што да чаго. Прыкласці, далучыць.

Да заявы д. медыцынскае заключэнне.

4. што да чаго. Скласці лікі.

Да пяці д. чатыры.

|| незак. дадава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.

|| наз. дадава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыва́тны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца асобнай часткай чаго-н., не агульны, не тыповы.

П. вывад.

Заключэнне ад агульнага да прыватнага (наз.). П. факт.

2. Асабісты, не грамадскі, не дзяржаўны.

Прыватная тэлеграма.

Прыватная справа.

3. Які належыць пэўнай асобе, не грамадству, не дзяржаве.

Прыватная ўласнасць.

П. заказ.

4. Які мае адносіны да асабістага, індывідуальнага валодання, дзейнасці, гаспадаркі і адносін, якія адсюль вынікаюць.

Прыватнае жыццё.

○

Прыватная пастанова (спец.) — пастанова, якая выносіцца судом па пытанні, што не падлягае яго кампетэнцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)