kilkunastu

а.-м. больш за дзесяць (мужчын)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dekalog, ~u

м. рэл. дэкалог; дзесяць запаведзяў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дзесяцідзённы, ‑ая, ‑ае.

Працягласцю ў дзесяць дзён. У той вечар, калі загрукалі па чыгунцы вагоны пасля дзесяцідзённага перапынку, зайшла да Лабановіча Вольга Віктараўна. Колас. // Разлічаны, дастатковы на дзесяць дзён. Дзесяцідзённы запас вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Бе́ркавец ’дзесяць пудоў’ (БРС). Рус. бе́рковец, укр. бе́рковець. Скарачэнне з *бьрковьскъ пѫдъ (ст.-рус. бьрковьскъ, берковьскъ). Ад назвы шведскага горада Björkö. Падрабязна Фасмер, 1, 156–157; Шанскі, 1, Б, 98.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аблічы́цца сов. обсчита́ться, просчита́ться;

а. на дзе́сяць рублёў — обсчита́ться (просчита́ться) на де́сять рубле́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэка...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае «дзесяць», напрыклад: дэкаграм, дэкалітр.

[Ад грэч. déka — дзесяць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзесяцяры́х, прысл.

Колькасцю ў дзесяць асоб рознага полу або істот ніякага роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мірыя́ды

(гр. myrias, -ados = дзесяць тысяч)

незлічоная колькасць, вялікае мноства, безліч (напр. м. зорак).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дзесяцікла́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дзесяць класаў, складаецца з дзесяці класаў. Дзесяцікласная адукацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяцяры́чны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Павялічаны ў дзесяць разоў; дзесяцікратны.

•••

Дзесяцярычнае «і» гл. і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)