Ляле́біць ’песціць, даглядаць’ (Бяльк.). Да ляле́яць (гл.). Зычны ‑б‑ замест ‑й, відаць, пад уплывам польск. uwielbić ’горача любіць’, ’пакланяцца’ ці бел. ⁺вяле́біць (параўн. ст.-бел. велбити, вельбити ’славіць, праслаўляць’, ’велічаць, узвялічваць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ня́ньчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго.

Даглядаць дзіця. Аньцы дазвалялі хадзіць у школу, увесь іншы час яна павінна была няньчыць дзіця гаспадара. Мележ. Я падумаў сабе з болем: «Насця такі навучылася дзяцей няньчыць, усіх жа гэтых хлапцоў перакалыхала ды перанасіла на сваіх руках...» Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прызо́рніца ’сядзелка’ (Ласт.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад незафіксаванага *прызо́рваць ’даглядаць’, гл. зо́рыць. Відаць, сюды ж прызо́р ’кампанія’ (ашм., Сл. ПЗБ: “Як вып’я, то шукая прызо́ру”) — метафарычны перанос зневажальнага характару размоўнага значэння прызо́р ’нагляд’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

назіра́ць

1. beóbachten vt; im Áuge behálten*;

2. (даглядаць) beáufsichtigen vt, überwáchen vt; áufpassen vi (за кім-н., чым-н. auf A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

foster

[ˈfɑ:stər]

1.

v.t.

1) падтры́мваць (надзе́ю), спрыя́ць ро́сту або́ разьвіцьцю́; заахво́чваць

2) дагляда́ць зь любо́ўю, дба́ць; пе́сьціць

3) гадава́ць; выхо́ўваць; узгадо́ўваць, дагляда́ць

2.

adj.

прыёмны, няро́дны (пра дзіця́)

foster son, foster daughter — прыёмыш -а m.& f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Недапе́ка ’дурань, дурніца’ (Яўс.), недапёка ’недавучка’ (Нас.), ’нязграбны чалавек’, недапе́клы, ’не зусім разумны’, недапе́чаны, недапячоны ’тс’ (Сл. ПЗБ), з неда- ’недастаткова’ і пячы́ (іранічна), параўн. недапе́чаны ’недапечаны; недавучаны; неразумны, дурнаваты’; магчымы ўплыў дзеяслова пячы́ся ’клапаціцца, даглядаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Неабхолы, неапхолы ’які не дае ўсходаў (пра зерне)’ (брасл., Сл. ПЗБ). Да апхолы ’ўсхожы’, відаць, ад холіць ’песціць, даглядаць’ (< аб‑хо́ліць), літаральна Дагледжаны’; няяснасць зыходнай формы (аб‑ ці an‑) прымушае шукаць і іншыя рашэнні (запазычанне з літоўкай?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

grandmother

[ˈgræn,mʌðər]

1.

n.

1) ба́бка, бабу́ля, бабу́лька f.

2) праро́дзічка f.

2.

v.t.

пе́сьціць, дагляда́ць (дзіця́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

уха́живать несов.

1. (присматривать за кем, чем) дагляда́ць (каго, што);

уха́живать за больны́ми дагляда́ць хво́рых;

2. (угождая) дагаджа́ць (каму, чаму);

3. (услуживая за столом и т. п.) слугава́ць (каму, чаму); (угощать) частава́ць (каго);

4. (с любовными намерениями) заляца́цца (да каго);

уха́живать за же́нщиной заляца́цца да жанчы́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садо́ўніцтва, ‑а, н.

1. Занятак садоўніка; майстэрства даглядаць сад.

2. Развядзенне садовых раслін як галіна сельскай гаспадаркі. Даручылі мне людзі нашы крыху падвучыцца і ўзяць у калгасе садоўніцтва ў свае рукі. Скрыпка. // Раздзел сельскагаспадарчай навукі аб развядзенні і вырошчванні садоў. Ад уваходу пачынаецца жывапісная алея — выдатны ўзор дасягненняў нашага дэкаратыўнага садоўніцтва. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)