Груз. Гл. гразь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гру́знуць. Гл. гразь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

несвядо́масць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць несвядомага. Палітычная несвядомасць.

2. Паводзіны, учынкі несвядомых людзей. Адзнакі старога — гэта забабоны, несвядомасць, беднасць, гразь. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

булькаце́ць, ‑коча; незак.

Тое, што і булькатаць. І чуваць было, як пералівалася ў нагах грузкая гразь, булькацела дзесьці блізка, блізка вада. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкаса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адвярнуць, апусціць што‑н. закасанае. Выйшаў Грыша на грудок, абцёр з ног гразь, адкасаў калашыны. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышэ́рхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. прышэрх, ‑ла; зак.

Разм. Трохі, з паверхні зацвярдзець, падсохнуць. Гразь прышэрхла. // Падсохшы, прыстаць, прымацавацца да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dirt [dɜ:t] n.

1. бруд, гразь

2. грунт, зямля́

♦

dirt cheap ве́льмі та́нны;

treat smb. like dirt infml трэці́раваць каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Schlamm

m -s, -e i Schlämme

1) глей, бруд, гразь

2) дыял. гро́шы

3) тэх. шлам

etw. durch den ~ zíеhen* — утапта́ць што-н. у гразь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Moor

n -(e)s, -e бало́та, дрыгва́, твань; мед. лячэ́бная гразь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

быдля́чы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае дачыненне да быдла. Гразь была густая, чорная, як дзёгаць, размешаная паляшуцкімі лапцямі, быдлячымі і конскімі нагамі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)