чырванадзю́бы, ‑ая, ‑ае.

З чырвонай дзюбай. Зямлі — з жабрачы вузел, Ды ў дзеда на страсе Чырванадзюбы бусел Спаў на адной назе. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Му́злік, мозо́лік ’вузельчык’ (драг., Уладз.), драг. мозі́ль, мозо́лык, кам. мо̂зы́ль ’вузел’ (КЭС, Шатал.; Сл. Брэс.). Паводле падабенства з мазалём ад вузел (гл.), у якім адбывалася мена в > м. Можна, аднак, дапускаць больш старажытныя семантычныя сувязі, у прыватнасці ўплыў балт. моў, параўн. літ. mãzgas ’вузел’, mégsti, mezgù ’вязаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

górdisch

~er Knóten — го́рдзіеў ву́зел

den ~en Knóten lösen [zerháuen] — рассячы́ го́рдзіеў ву́зел

ein ~er Fall — заблы́таная спра́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

санита́рный саніта́рны;

санита́рный врач саніта́рны ўрач;

санита́рный осмо́тр саніта́рны агля́д;

санита́рный у́зел саніта́рны ву́зел.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́фавы ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыфа ​1. Рыфавыя адкладанні.

ры́фавы ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыфа ​2. Рыфавы вузел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

węzeł

węz|eł

м.

1. вузел;

2. мар. вузел;

statek robi 25 ~łów na godzinę — судна робіць 25 вузлоў у гадзіну;

~eł gordyjski — гордзіеў вузел;

~eł małżeński — шлюбныя сувязі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

шко́тавы, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да шкота. Шкотавы вузел. Шкотавы вугал.

2. у знач. наз. шко́тавы, ‑ага, м. Матрос, які кіруе шкотамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарцы́ны

(лац. sarcina = вузел)

шарападобныя бактэрыі, якія ўтвараюць кубічныя пакетападобныя скапленні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

раство́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раствору; прызначаны для прыгатавання раствору. Хутка Зіна пачала працаваць мулярам, а Зоя пайшла ў брыгаду на растворны вузел. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

áuflockern

vt рыхлі́ць; паслабля́ць (вузел); размякча́ць; узбіва́ць (падушкі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)