навалі́цца
1. (придавить всей тяжестью) навали́ться, нале́чь;
2. (дружно взяться за что-л.) навали́ться, нале́чь;
3. навали́ться, напа́сть; набро́ситься;
4.
5.
6.
7.
8.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
навалі́цца
1. (придавить всей тяжестью) навали́ться, нале́чь;
2. (дружно взяться за что-л.) навали́ться, нале́чь;
3. навали́ться, напа́сть; набро́ситься;
4.
5.
6.
7.
8.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
павярну́ць
1. поверну́ть, сверну́ть, заверну́ть;
2. поверну́ть;
3. поверну́ть, оберну́ть, обрати́ть; (вниз — ещё) наклони́ть;
4.
5.
6. (вверх дном) переверну́ть;
◊ п. ко́ла гісто́рыі наза́д — поверну́ть колесо́ исто́рии вспять
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
захапі́ць
1. (силой овладеть кем-, чем-л.) захвати́ть;
2. (взять с собой) захвати́ть;
3. (увести, унести куда-л.) увле́чь;
4.
5. заста́ть, захвати́ть, засти́чь, засти́гнуть;
6.
7. (застать) захвати́ть, засти́чь;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адкі́нуць (каго, што)
1. (бросить в сторону) отбро́сить, отки́нуть; (с силой — ещё) отшвырну́ть; (опрокинуть, отодвинуть — ещё) отвали́ть;
2.
3. (убрать, освободиться от чего-л.) отбро́сить, устрани́ть;
4. (не принять) отклони́ть, отве́ргнуть;
5. (голову) отки́нуть, запроки́нуть;
6. убра́ть;
7. (вычесть) отня́ть, отки́нуть;
8. (оставить без внимания) пренебре́чь (кем, чем), отбро́сить;
9. (подбросив, вернуть) подбро́сить;
10. (о болезни) опя́ть свали́ть;
◊ а. хвост (капыты́) —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
закі́нуць
1. (бросить куда-л. далеко или за что) забро́сить, заки́нуть; зашвырну́ть;
2. затеря́ть;
3. (придать другое положение) заки́нуть; (голову — ещё) запроки́нуть;
4. (оставить без внимания) забро́сить, позабро́сить;
5.
6. сде́лать упрёк;
◊ з. ву́ду — заки́нуть у́дочку;
з. і́скру (у душу́) — зарони́ть и́скру (в ду́шу);
з. сло́ва (сло́ўца) — замо́лвить сло́во (слове́чко)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
порази́ть
1. (нанести удар) паразі́ць; уда́рыць; (попасть) папа́сці (у што), тра́піць (у што); пацэ́ліць;
порази́ть пу́лей паразі́ць ку́ляй;
порази́ть на́смерть паразі́ць насме́рць;
порази́ть гро́мом уда́рыць гро́мам;
порази́ть цель паразі́ць цэль [тра́піць (папа́сці) у цэль];
2. (победить) паразі́ць, перамагчы́; (разбить) разбі́ць;
порази́ть
порази́ть неприя́тельские войска́ разбі́ць варо́жыя во́йскі;
3.
его́ порази́л парали́ч яго́ разбі́ў пара́ліч;
4.
э́то изве́стие меня́ порази́ло гэ́та ве́стка мяне́ здзіві́ла;
э́то порази́ло воображе́ние гэ́та ўра́зіла ўяўле́нне;
порази́ть до глубины́ души́ ура́зіць да глыбіні́ душы́;
5.
порази́ть в права́х пазба́віць право́ў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пресле́довать
1. прасле́даваць, перасле́даваць; (гнаться) гна́цца (за кім); (гнать, подвергать гонениям) гнаць; (притеснять) прыгнята́ць, уціска́ць;
пресле́довать
реа́кция пресле́довала передовы́х де́ятелей нау́ки и культу́ры рэа́кцыя прасле́давала (перасле́давала, прыгнята́ла, уціска́ла) перадавы́х дзе́ячаў наву́кі і культу́ры;
2.
мысль о мое́й оши́бке пресле́дует меня́ ду́мка аб маёй памы́лцы не дае́ мне спако́ю (му́чыць мяне́, гняце́ мяне́);
3. (стремиться к чему-л.) мець на ўва́зе (што); (стремиться к чему) імкну́цца да чаго́; (добиваться) дабіва́цца; дамага́цца (чаго); (заботиться о чём-л.) клапаці́цца (пра што), дбаць (пра што);
пресле́довать свои́ интере́сы клапаці́цца (дбаць) пра свае́ інтарэ́сы;
пресле́довать цель мець на мэ́це, ста́віць сабе́ мэ́тай;
пресле́довать коры́стные це́ли мець (ста́віць) кары́слівыя мэ́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уда́рить
1. (нанести удар) уда́рыць, вы́цяць; (стукнуть) сту́кнуць;
уда́рить па́лкой уда́рыць (вы́цяць, сту́кнуць) па́лкай;
уда́рить по столу́ сту́кнуць (уда́рыць) па стале́;
2.
мо́лния уда́рила в де́рево мала́нка ўда́рыла ў дрэ́ва;
уда́рить в наба́т уда́рыць у звон;
уда́рить на
уда́рить во фланг уда́рыць у фланг;
уда́рить в штыки́ уда́рыць у штыкі́;
уда́рить по недоста́ткам уда́рыць па недахо́пах;
3. (с силой начаться — о явлениях природы) прыці́снуць; прыпячы́; лі́нуць, хлы́нуць;
уда́рил моро́з прыці́снуў маро́з;
уда́рила жара́ прыпякла́ гарачыня́;
уда́рил ли́вень лі́нуў (хлы́нуў) дождж;
4.
его́ уда́рило в пот яго́ кі́нула ў пот;
от испу́га в го́лову уда́рило ад спало́ху ў галаву́ ўда́рыла;
5. (о музыке, пляске)
◊
уда́рить по карма́ну уда́рыць па кішэ́ні;
уда́рить по рука́м уда́рыць па рука́х;
не уда́рить в грязь лицо́м не уда́рыць у гразь тва́рам, не ўпа́сці ў гразь тва́рам;
па́лец о па́лец не уда́рить па́льцам не паварушы́ць (па́льцам аб па́лец не ўда́рыць);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
біць
1.
2. (избивать, наказывая) бить, поро́ть, сечь, избива́ть, колоти́ть;
3. (выбрасывать на поверхность струю, фонтан) хлеста́ть, фонтани́ровать;
4. (вколачивать) забива́ть;
5. (о поклонах) бить, класть, отве́шивать;
6. бить; стуча́ть;
7.
◊ ба́йды б. — бить баклу́ши;
б. адбо́й — бить отбо́й; идти́ на попя́тный (на попя́тную);
б. трыво́гу — бить трево́гу;
б. рублём — бить рублём;
б. па кішэ́ні — бить по карма́ну;
б. у цэль — бить в цель;
б. мі́ма цэ́лі — бить ми́мо це́ли;
б. сябе́ ў гру́дзі — бить себя́ в грудь;
б. у званы́ — бить в колокола́;
б. у адну́ кро́пку — бить в одну́ то́чку;
б. у хаму́т — арта́читься;
як у бу́бен б. — говори́ть в оди́н го́лос;
б. пакло́ны — бить покло́ны;
лы́нды (бі́бікі) б. — бить баклу́ши;
б. крыні́цай — бить ключо́м;
б. у во́чы — бить в глаза́;
ляжа́чага не б’юць —
б’юць і пла́каць на даю́ць —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бить
1.
бить кува́лдой біць кува́лдай;
во́лны бьют хва́лі б’юць;
за́тхлость в нос бьёт за́тхласць у нос б’е (дае́);
бить
бить зве́ря біць зве́ра;
бить из ору́дий біць з гарма́т;
винто́вка бьёт на два киломе́тра вінто́ўка б’е на два кіламе́тры;
бить по воро́там
бить по бюрократи́зму біць па бюракраты́зме;
бить кирпи́ч біць (таўчы́) цэ́глу;
в бу́бен бить у бу́бен біць;
часы́ бьют двена́дцать гадзі́ннік б’е двана́ццаць;
кровь бьёт струёй кроў б’е струме́нем;
ка́шель бьёт ка́шаль б’е;
бить (па́хтать) ма́сло біць (збіва́ць) ма́сла;
ружьё бьёт хорошо́ стрэ́льба б’е до́бра;
бить пти́цу на лету́ біць пту́шку на ляту́;
бить хвосто́м біць хвасто́м;
2. (наносить побои, избивать) біць;
бить ребёнка біць дзіця́;
бить по голове́ біць па галаве́;
3. (забивать — птицу, скот) забіва́ць, рэ́заць, біць; (свиней — обычно) кало́ць;
4. (трясти, приводить в дрожь)
его́ бьёт лихора́дка яго́ трасе́ ліхама́нка;
5.
6. (о поклонах) біць, адбіва́ць;
◊
бить отбо́й біць адбо́й;
бить по карма́ну біць па кішэ́ні;
бить в ладо́ни пля́скаць у ла́дкі (у дало́ні);
бить трево́гу біць трыво́гу;
бить рублём біць рублём;
бить в цель біць у цэль;
бить ми́мо це́ли біць мі́ма цэ́лі;
жизнь бьёт ключо́м жыццё б’е крыні́цай, жыццё кіпі́ць;
бить баклу́ши біць бі́бікі (лы́нды);
бить чело́м біць чало́м;
бить наверняка́ рабі́ць (разлі́чваць) беспамылко́ва;
бить в глаза́ біць (кі́дацца) у вочы;
бить в (одну́) то́чку біць у (адну́) кро́пку, біць у адно́;
бить на эффе́кт біць на эфе́кт;
бить по рука́м біць па рука́х;
бить че́рез край бу́рна праяўля́цца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)