кида́ться

1. в разн. знач. кі́дацца;

кида́ться снежка́ми кі́дацца сне́жкамі;

кида́ться де́ньгами кі́дацца граша́мі;

кида́ться вперёд кі́дацца напе́рад;

кида́ться на врага́ кі́дацца на во́рага;

он кида́лся выполня́ть са́мые тру́дные зада́ния ён кі́даўся выко́нваць са́мыя ця́жкія зада́нні;

кида́ться в объя́тия кі́дацца ў абды́мкі;

кида́ться в бе́здну кі́дацца ў бе́здань;

кида́ться в посте́ль кі́дацца ў пасце́ль;

кида́ться из сто́роны в сто́рону кі́дацца з бо́ку ў бок;

2. страд. кі́дацца; см. кида́ть;

кида́ться в глаза́ кі́дацца ў во́чы;

кровь кида́ется в го́лову (в лицо́) кроў кі́даецца ў галаву́ (у твар).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)