Тканіна з бавоўны. Гандляры спрытна маталі на медны аршын вішнёвыя і белыя сукны. Свістаў, па-змяінаму павіваючыся ў паветры, шоўк. Паўзла шарсцянка, і весела бегала баваўнянка.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бадзякава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.
Разм. Не займацца справай, ацірацца. — Што ж гэта вы, суседзі, тут бадзякуеце? — сказаў .. [Сахрон] да нас знарок весела і ўсміхнуўся ў свае густыя, парыжэлыя ад тытунёвага дыму вусы.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зо́латца, ‑а, н.
1.Ласк.да золата.
2. Тое, што і золатка. — Ха-ха-ха, золатца маё, — смяецца весела Сымоніха, — .. другім чалавекам Сымон зрабіўся; цяпер у мяне не жыццё, а проста рай.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пе́цца, пяецца; незак.
1.безас. Пра настрой, жаданне пець; спявацца. Ты мне ўручыла сэрца — Душа ў цябе мая: Калі табе пяецца — Мне весела ўдвая.Непачаловіч.
2.Зал.да пець (у 1, 5 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пры́сак, ‑ску, м.
Гарачы, распалены попел. Восеньская радасць маленства — дым сцелецца над шэрым полем, а ў прыску, зразумела, пячэцца бульба.Брыль.[Чайнікі] хутка весела заляпалі крышкамі, гасячы пад сабою шыпучы прысак і жар.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлеў, хлява, м.
Памяшканне для свойскай жывёлы, птушак. Застаяўшыся ў хляве, конь ішоў весела, лёгка і праворна.Мележ.Недзе далёка, у хляве, глуха пеўні праспявалі.Чорны.//перан.Разм. Пра бруднае, запушчанае (непрыбранае) памяшканне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
lústig
1.
a вясёлы, заба́ўны, сме́шны
sich ~ máchen (über A) — смяя́цца, пацяша́цца (з каго-н.)
2.
advве́села; сме́шна
nun ~ an die Árbeit! — дру́жна за рабо́ту [пра́цу]!
das kann ja ~ wérden! — іран. гэ́та мо́жа быць ве́села!
nur ímmer ~! — разм. не суму́й!, не журы́ся!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
падбадзёрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.
Стаць, зрабіцца больш бадзёрым, падбавіць бадзёрасці сабе. Цяпер.. [Стафанковіч] так падбадзёрыўся, што пакульгваць пакінуў, і ішоў вельмі шпарка.Чорны.Худы мышасты конік падбадзёрыўся, весела пырхнуў сам пабег па сваёй ахвоце.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздо́льна, прысл.
1.Прысл.да раздольны.
2.безас.узнач.вык. Пра наяўнасць шырокай прасторы, раздолля. За акном было раздольна і хораша.Арабей.Шоўк травы сытым статкам калгасным прымят. Пастуху тут раздольна і весела.Панчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
руне́ць, ‑ее; незак.
Узыходзячы, зелянець (звычайна пра азімыя пасевы). Лес зрэдку разрываўся невялічкімі палянкамі, на некаторых рунела жыта.Колас.Весела рунела атава на сенажацях.Хадкевіч.// Вылучацца сваім зялёным колерам. Над шэрай страхою рунела сасна.Вялюгін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)