учи́ться возвр., страд. вучы́цца; (обучаться) навуча́цца;

◊

учи́ться на со́бственных оши́бках вучы́цца на ўла́сных (на сваі́х) памы́лках;

век живи́ — век учи́сь погов. век жыві́ — век вучы́ся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мурава́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Будынак з каменю або цэглы.

Увесь век пражыў у мураванцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звекава́ць, звяку́ю, звяку́еш, звяку́е; звяку́й; звекава́ны; зак.

Пражыць век дзе-н., у якім-н. стане.

Ён так і звекаваў бабылём.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звекава́ць сов. век прожи́ть, свекова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

векава́ць, вяку́ю, вяку́еш, вяку́е; вяку́й; незак.

Увесь час жыць дзе-н., знаходзіцца ў якім-н. стане, існаваць.

Век в. у дзеўках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сям-та́м, прысл.

У некаторых месцах, месцамі.

За свой век давялося сям-там пабываць.

Сям-там з моху вытыркаюцца шапачкі баравікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ввек нареч., разг. век, ве́чна, наве́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

давекава́ць

‘скончыць свой век’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. давяку́ю давяку́ем
2-я ас. давяку́еш давяку́еце
3-я ас. давяку́е давяку́юць
Прошлы час
м. давекава́ў давекава́лі
ж. давекава́ла
н. давекава́ла
Загадны лад
2-я ас. давяку́й давяку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час давекава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мафусаи́лов / мафусаи́лов век жить, мафусаи́ловы го́ды (лета́) жить шутл. мафусаі́лаў век жыць, мафусаі́лавы гады́ жыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вучы́цца несов. учи́ться; обуча́ться;

в. ў шко́ле — учи́ться (обуча́ться) в шко́ле;

в. страля́ць — учи́ться стреля́ть;

◊ в. на ўла́сных (на сваі́х) памы́лках — учи́ться на со́бственных оши́бках;

век жыві́ — век вучы́ся — погов. век живи́ — век учи́сь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)