Малаці́ўка ’малатарня’ (Жд. 1). Беларусізаваны варыянт рус. молотилка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пры́дзіць ’мачыцца (выпускаць мачу)’ (Нас.). Фанематычны варыянт пру́дзіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вагле́дзець ’убачыць’ (Кліх.). З увагледзець, дзе прэфікс ува‑ варыянт у‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

актуалі́зм

(ад лац. actualis = дзейны)

1) варыянт неагегельянства, распрацаваны італьянскім філосафам Д. Джэнціле;

2) параўнальна-гістарычны метад у геалогіі, які заключаецца ў вывучэнні мінулага праз пазнанне сучаснасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Выгэ́льцваць ’выскокваць’ (Сцяц.). Да незафіксаванага гэ́льцаць, магчыма, варыянт ад гэ́цаць ’скакаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́чыцца ’надарыцца’ (Шат.), ’удацца’ (Стан.). Фанетычны варыянт да ру́чыцца ’удацца’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Зэ́ґры ’вочы’ (Сл. паўн.-зах.). Верагодна, эмацыянальны варыянт да зекры ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рытуўё ’чаранок у рыдлёўцы’ (Бяльк.). Варыянт слова *рытауё, утворанага ад рыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ішчэ́ (Шат., Бяльк., Янк. II, Сл. паўн.-зах.). Фанетычны варыянт яшчэ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

анілі́нгус

(ад лац. anus = задні праход + lingere = лізаць)

варыянт папярэдніх інтымных ласкаў у час любоўнай прэлюдыі, пры якой палавое ўзбуджэнне дасягаецца праз раздражненне заднепраходнай вобласці партнёра языком і губамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)