rattle​2 [ˈrætl] v. infml

1. трашча́ць, груката́ць; грыме́ць; бра́згаць;

The wind rattled the windows. Вокны дрыжэлі ад ве́тру.

2. ру́хацца з гру́катам;

The train rattled past (by). Цягнік з грукатам прамчаўся міма.

3. infml (on, about) балбата́ць; трашча́ць, гавары́ць не змаўка́ючы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

потряса́ть несов.

1. (трясти) трэ́сці; (размахивать) маха́ць; (оружием) бра́згаць;

2. (колебать) трэ́сці, узвару́шваць, узру́шваць;

3. перен. узру́шваць; (волновать) хвалява́ць; (поражать) уража́ць; (ошеломлять) ашаламля́ць;

потряса́ть зри́телей узру́шваць (хвалява́ць) гледачо́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ляшча́ць, ляшчя́ты ’звінець у вушах’, ’лескатаць’ (бярэз., драг., Сл. ПЗБ; браг., З нар. сл.), ляшчы́ты ’моцна бразгаць’ (Бес.), ляшчы́ць ’біць далонню’ (круп., Нар. сл.), ’дружна квакаць’ (чэрв., Жыв. сл.), ля́шчыць ’грымець’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Рус. леща́ть, польск. люблінск. leszczeć ’пляскаць, трашчаць, раздавацца (аб гуку)’, прасл. leščati/leščiti, славен. leskáti ’трашчаць’. Гукапераймальнае. Да ляск! Параўн. таксама лат. lęska ’балбатуха’ (Бернекер, 1, 702; Фасмер, 2, 491; Мюленбах-Эндзелін, 2, 453; Слаўскі, 4, 174; Бязлай, 2, 135).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

jingle

[ˈdʒɪŋgəl]

1.

n.

1) звон -у m. (звано́чкаў), бра́зганьне n.

2) каро́ткі ве́ршык з алітэра́цыяй, прыпе́ўка f.

3) кры́тая бры́чка

2.

v.i.

зьвіне́ць, бра́згаць, пабра́згваць

jingle bells — звано́чкі, шалахтуны́, бо́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Сло́пы ‘пахілы’: слопая страха (мін., Сл. ПЗБ); таксама тапонім Слопішча (Жучк., КТС). Фармальна слова можна звязаць з рус. ослоп ‘дубіна, кругляк; дурань’, дыял. ослопи́на ‘доўгая жардзіна’, стараж.-рус. ослопъ ‘дубіна, палка’; далей параўноўваюць з славен. poslȏpje ‘будынак’ (Міклашыч, 432); супраць супастаўлення з *chlopati ‘ляскаць, бразгаць’, як гэта меркаваў Мацэнаўэр (LF, 12, 172), Фасмер (3, 161). Бязлай (3, 91) дапускае роднасць з літ. slaptú, paslaptú ‘тайнік, сховішча’, лат. slapsts ‘кут, сховішча’. Але словаўтварэнне (меркаваўся б дзеяслоў *слопіць) і семантыку вытлумачыць цяжка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

slam

I [slæm]

1.

(-mm-), v.t.

1) ля́паць, гру́каць, бра́згаць

to slam the door — бра́знуць дзьвяры́ма

2) informal разно́сіць, мо́цна крытыкава́ць

2.

v.i.

1) бра́згаць

The door slammed — Дзьве́ры бра́знулі

2) мо́цна сутыка́цца, сту́кацца

3.

n.

1)

а) ля́паньне, гру́каньне, бра́зганьне, пля́сканьне n.

б) гру́кат, бра́згат -у m.

John threw his books down with a slam — Янка шпурну́ў свае́ кні́гі з гру́катам

2) мо́цны ўдар

3) informal зьнішча́льная кры́тыка

II [slæm]

n.

(у ка́ртах) шлем -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

збро́я ж., в разн. знач. ору́жие ср.;

агнястрэ́льная з. — огнестре́льное ору́жие;

друк — магу́тная з. — печа́ть — могу́чее ору́жие;

○ я́дзерная з. — я́дерное ору́жие;

◊ бра́згаць збро́яй — бряца́ть ору́жием;

кі́нуць збро́ю — бро́сить ору́жие;

заклі́каць да збро́і — призва́ть к ору́жию;

скла́сці збро́ю — сложи́ть ору́жие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ору́жие в разн. знач. збро́я, род. збро́і ж.;

огнестре́льное ору́жие агнястрэ́льная збро́я;

печа́ть — могу́чее ору́жие друк — магу́тная збро́я;

◊

призва́ть к ору́жию заклі́каць да збро́і;

сложи́ть ору́жие скла́сці збро́ю;

бро́сить ору́жие кі́нуць збро́ю;

бряца́ть ору́жием бра́згаць збро́яй.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chink

I [tʃɪŋk]

1.

n.

1) шчы́ліна, расшчэ́піна

2) слабо́е ме́сца, слабы́ бок

2.

v.t.

зама́зваць, затыка́ць шчы́ліны

3.

v.i.

трэ́скацца, расшчэ́пвацца

II [tʃɪŋk]

1.

n.

1) бра́згат -у m. (жале́за, манэ́ты)

2) informal манэ́ты; гато́ўка f.

2.

v.i.

бра́згаць, пабра́згваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

хло́пать несов.

1. (твёрдым по твёрдому) ля́паць, бра́згаць, гру́каць;

хло́пать две́рью, кры́шкой ля́паць (бра́згаць, гру́каць) дзвяра́мі, ве́кам;

хло́пать руко́й по столу́ ля́паць (гру́каць) руко́й па стале́;

ста́вни хло́пают акані́цы ля́паюць (бра́згаюць);

2. (чем-л. мягким или по мягкому) ля́паць; ля́скаць; (преимущественно в ладоши, по воде и т. п.) пля́скаць; (преимущественно крыльями, по плечу и т. п.) ло́паць; (по плечу — ещё) ля́паць;

3. (о пробках, выстрелах и т. п.) хло́паць, ба́хкаць;

4. (глазами) разг. лы́паць;

◊

хло́пать глаза́ми лы́паць вачы́ма;

хло́пать уша́ми разве́сіць (разве́шваць) ву́шы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)