Verbum

rattle​² [ˈrætl] v. infml

1. трашча́ць, груката́ць; грыме́ць; бра́згаць;

The wind rattled the windows. Вокны дрыжэлі ад ве́тру.

2. ру́хацца з гру́катам;

The train rattled past (by). Цягнік з грукатам прамчаўся міма.

3. infml (on, about) балбата́ць; трашча́ць, гавары́ць не змаўка́ючы