jingle

[ˈdʒɪŋgəl]

1.

n.

1) звон -у m. (звано́чкаў), бра́зганьне n.

2) каро́ткі ве́ршык з алітэра́цыяй, прыпе́ўка f.

3) кры́тая бры́чка

2.

v.i.

зьвіне́ць, бра́згаць, пабра́згваць

jingle bells — звано́чкі, шалахтуны́, бо́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)