Verbum

насыпны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які насыпаецца куды‑н. Насыпны грунт.

2. Утвораны шляхам насыпання. Замак быў пабудаваны на насыпной гары. «Беларусь».

сідэрацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які звязаны з сідэрацыяй. Вялікая селекцыйная работа праведзена і па лубіну.. з улікам яго сідэрацыйных якасцей. «Беларусь».

эспарцэ́т, ‑у, М ‑цэце, м.

Кармавая меданосная шматгадовая травяністая расліна сямейства бабовых. Калгас «Сцяг камунізма» пачаў вырошчваць бабовую культуру эспарцэт. «Беларусь».

[Фр. esparcette.]

га́лечнік, ‑у, м.

Горная парода, якая складаецца з рачной або марской галькі. Дно возера цвёрдае, укладзенае пераважна пяском, гравіем і галечнікам. «Беларусь».

палітэмігра́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Палітычны эмігрант. У 1870 годзе Вазаў прыязджае ў горад Враіла, дзе ён трапляе ў асяроддзе палітэмігрантаў. «Беларусь».

слівя́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Слівавая наліўка або настойка. Упершыню пасля вайны пачынаецца масавы выраб беларускай слівянкі. «Беларусь».

ту́ркаўка, ‑і, ДМ ‑каўцы; Р мн. ‑кавак; ж.

Птушка атрада галубоў з бурым апярэннем без металічнага бляску. Чуваць буркатанне туркавак. «Беларусь».

паі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спецыяльна абсталяванае прыстасаванне для паення жывёлы. Мы ўбачылі макет кароўніка з аўтаматычнымі паілкамі. «Беларусь».

прызыўні́к, ‑а, м.

Той, хто прызываецца на вайсковую службу. У Беларусь Зыбін трапіў прызыўніком. Мележ. У клубе камсамольцы рыхтавалі прызыўнікам развітальны вечар. Гроднеў.