фарэ́ль, ‑і, ж.
Тое, што і стронга. — Гэта ж фарэлі, мы з таткам лавілі такіх! — з захапленнем паказаў на іх Томі. Лынькоў. Увогуле ж афарбоўка фарэлі няўстойлівая і залежыць ад колеру дна і ступені празрыстасці вады ў вадаёме. Матрунёнак.
[Ням. Forelle.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пігмента́цыя
(фр. pigmentation, ад лац. pigmentum = фарба, мазь)
афарбоўка тканак жывых арганізмаў, абумоўленая наяўнасцю пігменту 1 (напр. п. скуры).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
пігмента́цыя
(рус. пигментация, ад лац. pigmentum = пігмент)
афарбоўка тканак жывых арганізмаў, абумоўленая наяўнасцю пігменту (напр. колер скуры, валасоў).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
флабафе́ны
(ад гр. phloos = кара + baphe = афарбоўка, колер)
арганічныя рэчывы, якія змяшчаюцца ў кары і ў пладах раслін.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
barwa
barw|a
ж.
1. колер; афарбоўка; фарба;
~a ochronna — ахоўная афарбоўка;
~y narodowe — нацыянальныя колеры;
~y ciepłe (zimne) — цёплыя (халодныя) колеры;
bronić ~y swego klubu спарт. абараняць гонар свайго клуба;
2. тэмбр; афарбоўка;
~a dźwięku — тэмбр (афарбоўка) гуку;
~a głosu — тэмбр голаса;
3. уст. мундзір; парадная вопратка;
przy ~ach — у парадным адзенні; пры парадзе;
zmieniać ~ę — мяняць свае перакананні
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
размалёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. размалёўваць — размаляваць.
2. Р мн. ‑лёвак. Сценны жывапіс; узор, арнамент і пад., намаляваныя з мэтай упрыгожання.
3. Спалучэнне колераў, фарбаў на чым‑н.; афарбоўка. Налічваюць звыш ста відаў размалёўкі яек зязюлі. «Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ты́гравы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да тыгра (у 1 знач.). Тыгравая шкура. □ Я спяваў аб роднай пушчы, Аб ялінах-прыгажунях, А згадаў ён пальмаў засень, Сцежкі тыгравыя ў джунглях. Гілевіч.
2. Такі, як у тыгра, уласцівы тыгру. Тыгравая афарбоўка шэрсці сабакі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
факту́рны 1, ‑ая, ‑ае.
Спец.
1. Які мае адносіны да фактуры 1 (у 2 знач.). Фактурны жывапіс карціны.
2. Які мае ярка выражаную фактуру 1 (у 1 знач.). Фактурная афарбоўка фанеры.
факту́рны 2, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які з’яўляецца фактурай 2. Фактурная кніга.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панэ́ль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
1. Дарожка для пешаходаў па баках вуліцы; тратуар.
2. Драўляная абшыўка або афарбоўка (першапачаткова — пад дрэва) ніжняй часткі сцен памяшкання (спец.).
Панэлі, размаляваныя пад дуб.
3. У зборным будаўніцтве: жалезабетонная або драўляная пліта, якая з’яўляецца гатовым элементам збудавання (спец.).
4. перан. У некаторых выразах: пра занятак прастытуцыяй.
Пайсці на п. (стаць прастытуткай).
|| прым. панэ́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
защи́тный
1. абаро́нны;
2. (предохранительный) засцерага́льны; ахо́ўны;
защи́тная окра́ска ахо́ўная афарбо́ўка;
защи́тный цвет воен. ахо́ўны ко́лер;
защи́тные лесонасажде́ния ахо́ўныя лесанасаджэ́нні;
защи́тные сре́дства техн. ахо́ўныя сро́дкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)