temperować

незак.

1. вастрыць (аловак);

2. кніжн. стрымліваць, сунімаць, залагоджваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

перечи́нить сов., разг.

1. (починить всё, многое) папра́віць; (отремонтировать) парама́нтаваць; (наложить заплаты) пала́таць, пала́піць;

2. (починить заново) перавастры́ць (ало́вак);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перечи́нивать несов., разг.

1. (чинить всё, многое) пра́віць, папраўля́ць; (ремонтировать) рамантава́ць; (класть заплаты) ла́таць, ла́піць;

2. (чинить заново) пераво́стрываць (ало́вак);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

то́нко нареч. то́нка;

то́нко очи́ненный каранда́ш то́нка заво́страны ало́вак;

◊

где то́нко, там и рвётся дзе ко́ратка (то́нка), там і рве́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

automatyczny

automatyczn|y

аўтаматычны;

sekretarka ~a — аўтаадказчык;

ołówek ~y — аўтаматычны аловак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

то́лще сравн. ст.

1. нареч. таўсце́й;

то́лще нама́зывай таўсце́й нама́звай;

2. прил. таўсце́йшы;

э́тот каранда́ш то́лще того́ гэ́ты ало́вак таўсце́йшы за той.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шасцігра́ннік, ‑а, м.

Геаметрычнае цела, абмежаванае шасцю гранямі. Тоўстым драўляным цурбалкам надавалі форму шасціграннікаў, накшталт цяперашніх алоўкаў. Жычка. // Прадмет у форме такога геаметрычнага цела. Тупала падхапіўся, загрымеўшы крэслам, абурана кінуў аловак, і шасціграннік пакаціўся па доўгім стале з дробным стукам, але не ўпаў на падлогу, спыніўся на самым краі. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pencil

[ˈpensəl]

1.

n.

1) алаві́к -а́ m., ало́вак-ўка m.

2) пэ́ндзаль -ля m. (мастако́ў)

3) Optic. пучо́к про́мняў (які́я зыхо́дзяцца)

2.

v.

1) адзнача́ць або́ піса́ць алавіко́м

2) малява́ць алавіко́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

змалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.

1. Зрабіць копію якога‑н. малюнка, чарцяжа і пад. // Намаляваць з натуры. Змаляваць бярозу.

2. Пакрыць што‑н. скрозь малюнкамі і пад. Змаляваць увесь альбом. □ На сцяне, паміж вокнамі, вісела карта, уся змаляваная стрэлкамі і кружкамі. Шахавец.

3. Зрасходаваць на маляванне. Змаляваць аловак. Змаляваць усю фарбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wypisać się

зак.

1. спісацца;

ołówek ~ł się — аловак спісаўся;

2. напісацца ўволю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)