адпаро́ць кравец (аддзяліць) ábtrennen vt, lóstrennen аддз vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

адкусі́ць, -кушу́, -ку́сіш, -ку́сіць; -ку́шаны; зак., што і чаго.

Кусаючы, аддзяліць частку ад цэлага; адцяць шчыпцамі, кусачкамі.

А. хлеба.

А. кавалак дроту.

|| незак. адку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адвяза́ць, -вяжу́, -вя́жаш, -вя́жа; -вяжы́; -вя́заны; зак., каго-што.

Вызваліць ад прывязі, аддзяліць ад чаго-н. (прывязанае, завязанае).

А. каня.

А. вяроўку.

|| незак. адвя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аддзяля́ць несов.

1. в разн. знач. отделя́ть;

2. отделя́ть, отсоединя́ть, отчленя́ть;

1, 2 см. аддзялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

адляпі́ць, ‑ляплю, ‑лепіш, ‑лепіць; зак., што.

Аддзяліць, адарваць што‑н. прыліплае, прылепленае. Адляпіць марку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разды́мны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім можна аддзяліць адну дэталь ад другой без пашкоджання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ададра́ць, аддзяру́, аддзяро́ш, аддзяро́; аддзяро́м, аддзераце́, аддзяру́ць; аддзяры́; ададра́ны; зак., што.

Аддзяліць што-н. раней прымацаванае; адарваць.

А. дошку.

А. шпалеры са сцяны.

|| незак. аддзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сцяць¹, сатну́, сатне́ш, сатне́; сатнём, сатняце́, сатну́ць; сцяў, сцяла́, -ло́; сатні́; сця́ты; зак., каго-што.

Зняць, аддзяліць чым-н. вострым, ссячы.

С. галаву.

|| незак. сціна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аджава́ць, ‑жую, ‑жуеш, ‑жуе; ‑жуём, ‑жуяце; зак., што.

Жуючы, аддзяліць. // перан., безас. Аддзяліць, пашкодзіўшы, пакалечыўшы чым‑н. [Марыля] была з ганьбай: на правай руцэ тры крайнія пальцы наўскасяк аджавала грывай малатарні. Брыль.

•••

Табе (яму, ёй) цяляты язык аджавалі гл. цяля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшчапа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Шчапаючы, аддзяліць, адарваць. Адшчапаць лучыны на распалку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)