жаўто́к, ‑тка,
Густое жоўтае рэчыва ў птушыным яйцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жаўто́к, ‑тка,
Густое жоўтае рэчыва ў птушыным яйцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канвенцыяналі́зм, ‑у,
Суб’ектыўна-ідэалістычны напрамак у філасофскім тлумачэнні навукі, паводле якога навуковыя тэорыі і паняцці з’яўляюцца не адлюстраваннем аб’ектыўнага свету, а вынікам адвольнага пагаднення, канвенцыі
[Ад лац. conventio — пагадненне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лагу́на, ‑ы,
1. Мелкаводны валіў, аддзелены ад мора пясчанай касой.
2. Участак мора
[Іт. laguna.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міжусо́біца, ‑ы,
Нелады, разлад, сварка
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
панабіва́цца, ‑аецца;
Набіцца, налезці куды‑н. у вялікай колькасці — пра многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пра́сла, ‑а,
Частка агароджы (
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
распада́цца, ‑аецца;
1.
2. Падзяляцца на састаўныя часткі; складацца з асобных частак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
се́ні, сяней;
Памяшканне
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэтра́рхія, ‑і,
1. У Старажытнай Грэцыі — чацвёртая частка вобласці, якой кіраваў тэтрарх.
2. У Рымскай імперыі — падзел улады
[Грэч. tetrarchia — чатырохуладдзе.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шалява́ны, ‑ая, ‑ае.
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)