прагалёкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Галёкаць некаторы час. Вуглоўцы прагалёкалі на гэтым сходзе з абеду і да самага кіно. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праганя́цца ​1, ‑яецца; незак.

Зал. да праганяць ​1.

праганя́цца ​2, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Ганяцца за кім‑, чым‑н. некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагнаі́ць, ‑наю, ‑ноіш, ‑ноіць; зак., што.

1. Прывесці ў стан гніення; дапусціць развіццё гнілі ў чым‑н.

2. Гнаіць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадрама́ць, ‑драмлю, ‑дрэмлеш, ‑дрэмле; зак.

Драмаць некаторы час. Каб нікога не будзіць, .. [Міхал] лёг у адрынцы, прадрамаў на канюшыне да ранку. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Разгладзіць качалкай, качалкамі. Пракачаць бялізну.

2. Качаць некаторы час (гл. качаць у 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапая́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

1. Добра запаяць, апрацаваць паяннем што‑н.

2. і без дап. Заняцца паяннем некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак.

Шураваць некаторы час. Сцёпка і Цімошка залезлі ў будку машыніста, па чарзе пашуравалі ў топцы. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

some

[sʌm]

1.

adj.

1) некато́ры

Some people sleep more than others — Некато́рыя лю́дзі сьпяць больш за і́ншых

2) не́калькі, ко́лькі

some years ago — ко́лькі гадо́ў таму́

3) не́йкі, які́сьці; які́

some boys have taken it — не́йкія хлапцы́ забра́лі гэ́та

4) каля́

Some twenty people saw it — Каля́ дваццацёх чалаве́к ба́чыла гэ́та

2.

pron., adv.

1) некато́ры

Some think so — Некато́рыя ду́маюць так

2) крыху́

He ate some and threw the rest away — Ён зьеў крыху́, а рэ́шту вы́кінуў

She is some better today — Ёй крыху́ лепш сёньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

падубі́ць, ‑дублю, ‑дубіш, ‑дубіць; зак., што.

Спец.

1. Выдубіць усё, многае. Падубіць усе шкуры.

2. Дубіць некаторы час. Трэба яшчэ падубіць аўчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакуля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

1. Пакаціцца куляючыся. Зіна наском туфля падбіла... [камень] і ён, падскокваючы, пакуляўся наперад. Грамовіч.

2. Куляцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)