даражэ́й нареч. сравнит. ст. доро́же, подоро́же;

угаво́р д. за гро́шы — угово́р доро́же де́нег;

апу́ха д. кажу́хапогов. опу́ха доро́же кожу́ха; овчи́нка вы́делки не сто́ит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патрэ́бны ну́жный; необходи́мый; потре́бный;

~ная ко́лькасць — ну́жное (необходи́мое) коли́чество;

п. чалаве́к — ну́жный челове́к;

яму́ п. гро́шы — ему́ нужны́ (необходи́мы) де́ньги;

ве́льмі п.о́чень ну́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рахава́цца, раху́юся, раху́ешся, раху́ецца; незак.

Разм.

1. Рабіць грашовыя падлікі, разлікі (звычайна ўзаемныя). — Ты толькі не бойся, я ж не за так цябе прашу. Грошы аддаць пасля магу. — Што мне твае грошы, ты мне паправіш вароты .. — Больш яны не рахаваліся. Чыгрынаў. // Весці ўзаемны ўлік (паслуг, прэтэнзій, крыўд і пад.). — Шмат я вам турбот нарабіў, — першы раз за вечар пачула Насця яго голас — Рахавацца пасля будзем... Паехалі, Насця. Асіпенка.

2. Абменьвацца думкамі; раіцца. — Няма часу нам тут доўга рахавацца, гэта не нарада і не педсавет. Кулакоўскі. — Рахаваліся, Валодзя, з начальнікам будоўлі, — паціскае руку і гаворыць парторг. — Думаем цябе ў брыгадзіры... Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́нты, ‑аў; адз. няма.

Разм.

1. Лахманы; старая падраная адзежа, бялізна. [Марына:] — Былі б грошы, узяла б у Сомавай крэпжаржэтавы адрэз.. Даведаецца Андрэй, злаваць будзе. Ну і няхай злуе, не хадзіць жа мне ў старых трантах. Шахавец. [Іваноў:] — Адзін наш хлопец у трантах ходзіць, а зіма на дварэ. Новікаў. Калі той, хто назваўся шафёрам, скінуў з сябе абледзянелыя транты, перад позіркам паўстаў страшэнна схуднелы, змізарнелы чалавек. Навуменка.

2. Зневаж. Жаночыя ўборы. [Верхаводка да Дар’і:] Транты твае прадаваць пачну. Назапасіла, дзякуй богу, што хоць універмаг адкрывай. Губарэвіч. [Карніцкі:] — Няхай бы яна [Паліна] лепш патраціла свае грошы на кнігі, а не на мяшчанскія транты. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zusmmenschreiben

* vt

1) піса́ць ра́зам [у адно́ сло́ва]

2) разм. напіса́ць глу́пства [лухту́]

3) зарабля́ць пяро́м (грошы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

inkassieren

vt інкасі́раваць, інкасава́ць, атры́мліваць (грошы); збіра́ць, спаганя́ць (членскія ўзносы)

Schlden ~ — спаганя́ць даўгі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verbttern

vt збіва́ць ма́сла

◊ Geld ~ — разм. транжы́рыць [пуска́ць на ве́цер] гро́шы

die Sche ~ — разм. сапсава́ць спра́ву

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

funderen

vt

1) засно́ўваць

2) укла́дваць гро́шы (у банк і г.д.)

3) абгрунто́ўваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Krnkengeld

n -es, -er дапамо́га па хваро́бе, гро́шы, які́я выпла́чваюцца па лістку́ непрацаздо́льнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вы́ручыць (БРС, Бяльк., Яруш.). Рус. вы́ручить, укр. ви́ручити. Ст.-рус. вытворнае з прыст. вы‑ ад згубленага ручити ’паручыцца’, якое ад рука (Сразнеўскі, 3, 200). Булахоўскі (Деэтимологизация, 187) лічыць, што зыходным быў вобраз ’падаць руку выратавання’. Значэнне ’выручыць грошы’ ўзнікла лексіка-семантычным спосабам на базе першага значэння і, як лічыць Булахоўскі (там жа), праз прамежкавае прадстаўленне ’выратавацца ад страты’ (Шанскі, 1, В, 231).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)