пальме́та, ‑ы, ДМ ‑меце, ж.

Архітэктурнае ўпрыгожанне, якое мае выгляд стылізаванага веерападобнага ліста пальмы.

[Фр. palmette — пальмачка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пальцападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Які падобны на палец (у 1 знач.), мае форму пальца. Пальцападобныя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пальча́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пальчатак; які служыць для вырабу пальчатак. Пальчаткавы цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паляндві́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паляндвіцы. Паляндвічная выразка. // Зроблены з паляндвіцы. Паляндвічная каўбаса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паме́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да памесця. Памесныя землі. // Які валодае памесцем. Памеснае дваранства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да памыяў; прызначаны для памыяў. Памыйная яма. Памыйнае вядро.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пантамімі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пантамімікі; звязаны з выкарыстаннем пантамімікі. Пантамімічная частка ролі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пантамі́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пантамімы; які з’яўляецца пантамімай. Пантамімны спектакль. Пантамімная ласка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паплі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да папліну. Паплінавая тканіна. // Пашыты з папліну. Паплінавая сукенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парады́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пародыі. Парадыйны жанр. // Які з’яўляецца пародыяй. Парадыйная літаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)