Галду́н ’варэнік з мясам або грыбамі’ (Шат.). Шатэрнік (там жа) выводзіць гэта слова з польск. kołdun, kołduny.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карбо́ўка ’драўляны зубчасты валік або кольца для ціснення штрыхоў на сырым посудзе’ (Крыв., Вяр.), да карбаваць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каро́нкі ’карункі’ (Бяльк., ЭШ), ’ленты або карункі, якія нашываліся ўнізе спадніцы’ (Сцяшк.). Запазычанне з польск. koronka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ні́збіна (нізьбіна) ’нізіна’ (рэч., Нар. сл.). Магчыма, ад незафіксаванага *нізьба ’нізкае месца, нізіна’ або кантамінацыя нізіна × лажбіна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пата́й ’тайна’ (Нас.), нагайкі ’употай’ (раг., Сл. ПЗБ). З упатай або у потай. Да таіць, таіцца (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Расхе́ўрыс, росхе́ўрыс ’разыходжанне’ (ТС). Іранічнае ўтварэнне на базе хе́ўра ’кампанія’ (гл. хэўра) або хаўру́с ’супольнасць, суполка’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Руберо́йд ’матэрыял для пакрыцця даху або для ізаляцыі’ (ТСБМ). З лац. ruber ’чырвоны’ і грэч. έιδος ’выгляд’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Слюма́чыць ‘слініць’ (Касп.). З слюнячыць < слюна (гл.) з асіміляцыяй зычных л — м, або непасрэдна да слімаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Снуз ‘чарада, шэраг’: цілый снуз кныгув (кам., Жыв. НС). Звязана з нізаць, нізка (гл.) або сноза (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Траі́сты ’траякі’, ’падпісаны трыма дзяржавамі’, траі́стасць ’наяўнасць траякіх сувязей або трайнога саставу’ (ТСБМ). З польск. twoisty ’траякі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)