мужы́чы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да мужыка, належыць мужыку (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мухая́равы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мухаяру. Мухаяравая тканіна. // Пашыты з мухаяру. Мухаяравая кофта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяздро́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мяздры, зроблены з мяздры. Мяздровы слой. Мяздровы клей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мякі́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мякіны; з дамешкай мякіны. Мякінная пацяруха. Мякінны хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мянько́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мянька. Мяньковая галава. // Прыгатаваны з мянька. Мяньковая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мясакансе́рвавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мясных кансерваў; звязаны з кансерваваннем мяса. Мясакансервавы камбінат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяшо́чны і мяшэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мяшка, мяшкоў. Мяшочная тканіна. Мяшочныя іголкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нага́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нагару. // Які служыць для знімання нагару. Нагарныя шчыпцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабядзі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пабядзіту; зроблены з пабядзіту. Пабядзітавы сплаў. Пабядзітавыя разцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветра...,

Першая састаўная частка складаных слоў, якая мае адносіны да паветра, напрыклад: паветраабмен, паветрадуўны, паветранепранікальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)