Ста́віцца зваротны дзеяслоў да ставіць (гл.) ‘паўставаць, настройвацца супраць каго-небудзь’, ‘цягнуцца, старацца зраўняцца ў частаванні з багатымі’ (Нас.). Другое значэнне з польск. stawiać się ‘трымаць сябе задзірліва, абуральна; казырацца, задавацца’, stawiać się na równi ‘ставіць сябе нароўні з кім-небудзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кале́га

(лац. collega)

асоба аднолькавай з кім-н. прафесіі, спецыяльнасці, таварыш па працы або занятках.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

прэла́т

(лац. praelatus = пастаўлены над кім-н.)

вышэйшая духоўная асоба ў каталіцкай і англіканскай царкве.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

remembrance

[rɪˈmembrəns]

n.

1) паміна́ньне n., па́мяць f.

in remembrance of — у па́мяць аб кім-чым

2) падару́нак на па́мяць або́ ўспамін аб кім-чым, сувэні́р -а m.

3) remembrances, pl. прывіта́ньні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дружы́ць, дружу, дружыш, дружыць; незак., з кім і без дап.

Быць у дружбе з кім‑, чым‑н., выяўляць узаемную прыхільнасць; сябраваць. [Зыгмусь з Фэлькам] дружылі вельмі, з самых малых год сваіх. Чорны. Нам дружыць патрэбна між сабою І стаяць за мір — плячо к плячу. Смагаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dance attendance on

хадзі́ць за кім, быць празьме́рна ве́тлівым, паслу́жлівым; танцава́ць вако́л каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

misprize

[,mɪsˈpraɪz]

v.t.

1) недаацэ́ньваць

2) пагарджа́ць кім-чым, не зварача́ць ува́гі на што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dote

[doʊt]

v.i.

1) дзяці́нець ад ста́расьці

2) любі́ць да бяспа́мяцтва, вар’яце́ць па кім

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

дамо́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Загадзя назначаны па ўзгадненню з кім‑н. Сустрэцца ў дамоўленым месцы. Дамоўленая сума.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азнаямле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае на мэце азнаямленне з кім‑, чым‑н. Азнаямленчая паездка. Азнаямленчая практыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)