вайна́, -ы́, мн. во́йны і (з ліч. 2, 3, 4) вайны́, во́йнаў, ж.

1. Узброеная барацьба паміж дзяржавамі, народамі і пад. Першая сусветная в. Вялікая Айчынная в. Халодная в. Знаходзіцца ў стане вайны з кім-н. Пайсці на вайну. В. нерваў (перан.).

2. перан. Пра стан варожасці, барацьбу з кім-, чым-н. Эканамічная в. Аб’явіць вайну бракаробам.

|| прым. вае́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)