сунаследнік, ‑а,
Той, хто атрымлівае ў спадчыну якую‑н. маёмасць сумесна з кім‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сунаследнік, ‑а,
Той, хто атрымлівае ў спадчыну якую‑н. маёмасць сумесна з кім‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)