квершла́г, ‑а, м.

Гарызантальная або нахільная падземная горная распрацоўка, якая ідзе па пустых пародах пад вуглом да месца залягання карысных выкапняў і не мае непасрэднага выхаду на паверхню.

[Ням. Querschlag.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыле́зці, ‑лезу, ‑лезеш, ‑лезе; зак.

1. Паўзком або пералазячы, пралазячы праз што‑н., наблізіцца, дабрацца ​1 да чаго‑н.

2. перан. Разм. Прыстаць, прычапіцца да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэс-канферэ́нцыя, ‑і, ж.

Сустрэча дзяржаўнага, палітычнага, грамадскага або навуковага дзеяча (дзеячаў) з прадстаўнікамі прэсы для высвятлення пытанняў шырокага грамадскага значэння. Прэс-канферэнцыя для савецкіх і замежных журналістаў.

[Англ. press-conference.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ранго́ўт, ‑а, М ‑гоўце, м.

Спец. Сукупнасць драўляных або стальных прыстасаванняў на судне (мачты, рэі і пад.), якія служаць для пастаноўкі і расцягвання парусоў, падымання цяжараў, падачы сігналаў.

[Гал. rondhout.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ром, ‑у, м.

Моцны спіртны напітак з перабрадзіўшага соку або патакі цукровага трыснягу. На стале стаялі яшчэ бутэлькі з лікёрам, ромам і вазы з апельсінамі і ананасамі. Маўр.

[Англ. rum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаго́ншчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто ўпотай займаецца вырабам або продажам самагону. Гэта быў яшчэ не стары, гадоў пад сорак, мужчына, вядомы ў Стрыжэвічах самагоншчык і злодзей. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сана́та, ‑ы, ДМ ‑наце, ж.

Музычны твор з трох або чатырох частак, розных па свайму характару і тэмпу, адна з якіх мае форму санатнага алегра. Санаты Бетховена.

[Іт. sonata.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сучле́ніцца, ‑ніцца; зак.

1. Кніжн. Злучыцца, аб’яднацца (пра часткі чаго‑н.).

2. Змацавацца (пра часткі, дэталі, секцыі чаго‑н.).

3. Змацавацца рухомым або паўрухомым злучэннем (пра косці, храсткі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцяблі́сты, ‑ая, ‑ае.

З вялікім сцяблом або вялікай колькасцю сцёблаў. [Лён] доўга стаяў там на покуці — высокі, сцяблісты, жоўты, як воск, .. і, здавалася, свяціўся, выхваляючыся руплівасцю чалавечых рук. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́ймер, ‑а, м.

Прыбор, які пасля сканчэння зададзенага прамежку часу аўтаматычна ўключае (выключае) машыну, апарат, устройства вытворчага ці бытавога прызначэння або сігналізуе аб наступленні моманту іх уключэння (выключэння).

[Англ. timer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)