Сабо́ ’абутак на драўлянай падэшве або выдзеўбаны з дрэва’ (ТСБМ). Праз рус. сабо з франц. sabot ’тс’; аб апошнім гл. СИС, 450.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сланы́ ‘козлы (для пілавання бервяна на дошкі)’ (ашм., Яшк. Мясц.). Хутчэй за ўсё, да папярэдняга слова (гл.) або да слон ‘лава’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Татэ́: ек на татэ́ ’як на зло’ (ТС). Відаць, падвоенае тэ ’тое’ (гл.) або спалучэнне злучніка та (гл.) з ім. Гл. татак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

jewel [ˈdʒu:əl] n.

1. кашто́ўны ка́мень

2. кашто́ўнасць

the jewel in the crown што-н. як са́мая ле́пшая або́ найбо́льш кашто́ўная рэч;

His new book is the jewel in his crown. Яго новая кніга – найлепшая з напісаных ім.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plead [pli:d] v.

1. (with) прасі́ць, малі́ць;

They were pleading with him to stop. Яны малілі яго спыніцца.

2. прыво́дзіць у апраўда́нне, спасыла́цца;

plead guilty/not guilty прызнава́ць/не прызнава́ць сябе́ вінава́тым

3. прадстаўля́ць або́ абараня́ць (чые-н.) інтарэ́сы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

clip4 [klɪp] v.

1. стры́гчы, абраза́ць (нажніцамі або ножнамі);

clip an article from a newspaper вы́разаць арты́кул з газе́ты;

clip sheep стры́гчы аве́чак

2. прабіва́ць, кампасці́раваць (білет)

3. ling. скарача́ць (словы)

4. infml уда́рыць, вы́цяць кулако́м, даць кухталя́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вадаём Месца збірання або захоўвання вады; ставок (БРС). Тое ж вадаві́к, вадаба́дзь (Вілен.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

кубаркі́ Зараснікі бабоўніку Menyanthes trifoliata L. (Жытк.) або капытніку Calla palustris L. (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ру́чы́шча Месца паабапал ручая або там, дзе цёк ручай; сухое рэчышча ручая (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Вэль ’вуаль, вэлюм у маладой’ (Малчанава, Мат. культ., 167). Гэтага слова няма ні ў польск., ні ў рус., ні ва ўкр. мовах, і ў зах.-еўрап. мовах не знаходзіцца нічога, што б магло быць крыніцай бел. слова. Таму можна меркаваць, што яно ўтворана на беларускай глебе: відавочна, гэта скарачэнне або слова вэ́люм або ж вэ́лян (можа, не без уплыву ідэнтычнай па семантыцы лексемы вуа́ль). Толькі выпадкова бел. слова супадае з серб.-харв. ве̏о (род. ве̏ла) і славен. vel ’пакрывала, вуаль’ (паўдн.-слав. лексемы ўзяты з іт. velo < лац. vēlum), таму што аб запазычанні бел. мовай з серб.-харв., славен. або іт. не можа быць размовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)