кантрама́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Талон або другі ўмоўны знак, які замяняе білет пры ўваходзе ў тэатр, цырк і інш. Прайсці па кантрамарцы.

[Фр. contremarque.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)