камута́тар, ‑а,
1. Прыбор для замыкання і размыкання электрычнага ланцуга або для змянення напрамку току.
2. Прыстасаванне, род мясцовай тэлефоннай стапцыі для ручнога злучэння тэлефонных ліній.
[Ад лац. commutare — мяняць, перамяняць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)