цу́пкі, ‑ая, ‑ае.
Разм.
1. Цвёрды, жорсткі; каляны. Сядло рыпела цупкай, новай яшчэ сырыцай. Галавач. [Салдаты] курылі і паціху гаманілі, жавалі глёўкі хлеб, хтосьці прышываў гузік да цупкага мокрага шыняля. Грахоўскі. Адскочылі цупкія, з дзіцячы кулачок, абабкі. Вышынскі.
2. Тупкі; не вязкі, не рыхлы. Там [каля яблынькі] быў ужо цупкі астравок, бо каля яблыні зямля не ўскапана. Кулакоўскі. Наскочыў мароз — закарэла гразь, умерзла і аж патрэскалася голая зямля, стала цупкаю і гулкаю, як бубен. Капыловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
я́мка, ‑і, ДМ ямцы; Р мн. ямак; ж.
Памянш. да яма (у 1 знач.); невялікая яма. У Максімавых варотах, у ямцы, ляжаў і вяла павільваў хвосцікам кабан-кормнік. Капыловіч. // Невялікае паглыбленне на чым‑н., у чым‑н. Вусны.. [Буракова] адразу пасмяглі, на шчоках большымі зрабіліся ямкі, і стала відаць многа маршчын каля вачэй. Ермаловіч. // Выемка, ніша з боку прыпечка, куды заграбаюць жар, попел. У ямцы на прыпечку тлела некалькі вугалёў, прысыпаных попелам. Мурашка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
но́жка ж., в разн. знач. но́жка;
дзіця́чая н. — де́тская но́жка;
н. стала́ — но́жка стола́;
н. гры́ба — но́жка гриба́;
н. цы́ркуля — но́жка ци́ркуля;
казі́ная н. — ко́зья но́жка;
◊ падста́віць ~ку — подста́вить но́жку;
ро́жкі ды ~кі — ро́жки да но́жки;
кла́няцца ў ~кі — кла́няться в но́жки;
ха́тка на куры́ных ~ках — избу́шка на ку́рьих но́жках
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ражо́к, -жка́ м.
1. мн. ро́жкі, -жак (у животных) рожо́к;
2. мн. ражкі́, -ко́ў (музыкальный инструмент) рожо́к;
ігра́ць на ражку́ — игра́ть на рожке́;
3. мн. ражкі́, -ко́ў (для обуви) рожо́к;
4. мн. ражкі́, -ко́ў (стала, скатерти и т.п.) уголо́к;
◊ ро́жкі ды но́жкі — ро́жки да но́жки;
зве́сці ў ро́жкі — столкну́ть лба́ми
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
leg
[leg]
n.
1) нага́ f.
2) кало́ша, калашына́, штані́на f. (нагаві́цаў)
3) но́жка f. (стала́, крэ́сла)
4) ча́стка f., эта́п -у m.
last leg of the trip — апо́шні эта́п падаро́жжа
5) бок трохку́тніка
•
- a leg up
- have not a leg to stand on
- on one’s last legs
- pull one’s leg
- shake a leg
- stretch one’s legs
- get up on one’s hind legs
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
небольшо́й невялі́кі, малы́; (незначительный) нязна́чны; (непродолжительный) каро́ткі, нядо́ўгі;
небольша́я наде́жда мала́я (невялі́кая) надзе́я;
небольшо́го ро́ста невялі́кага (мало́га) ро́сту;
небольшо́е де́ло невялі́кая спра́ва;
◊
с небольши́м в три го́да за тры гады́ з не́чым;
сто рубле́й с небольши́м сто рублёў з не́чым;
за небольши́м де́ло ста́ло за малы́м спра́ва ста́ла.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
з-пад прыназ
1. únter (D)… hervór;
з-пад стала́ únter dem Tisch hervór;
2. (для, ад – перакладаецца пры дапамозе складанага слова) бутэ́лька з-пад малака́ (léere) Mílchflasche f -, -n;
3. (пры ўказанні на мясцовасць):
ён з-пад Го́меля er kommt [stammt] aus der Nähe von [éinem Ort bei] Hómel;
◊ з-пад но́са vor der Náse weg;
з-пад бізуна́ gezwúngen, gezwúngenermaßen, únter Zwang
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
chwycić
chwyci|ć
зак.
1. хапіць; хваціць; ухапіць;
~ć kogo za rękę — схапіць каго за руку;
2. стаць папулярным; увайсці ў звычку (аб ідэі; прапанове);
moda na niepalenie ~ła — стала модна не курыць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
зрок, ‑у, м.
1. Адно з пяці знешніх пачуццяў, органам якога з’яўляюцца вочы; здольнасць бачыць. Органы зроку. Сапсаваць зрок. □ У майстэрні цемнавата, а зрок у Абрама ўжо быў прытуплены. Дачка запаліла.. лямпу. Пестрак. Нават вачам стала лягчэй, нібы пяшчота свежага вясенняга цяпла прыбавіла ім зроку. Кулакоўскі.
2. Разм. Погляд, позірк. На ганак са стрэльбаю выйшаў стары. Абвёў цівуноў грозным зрокам. Танк.
•••
Бінакулярны зрок — звычайнае бачанне абодвума вокамі.
Поле зроку гл. поле.
(Як) зрокам абняць гл. абняць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бры́дкі, ‑ая, ‑ае.
1. Непрыгожы з выгляду, гадкі. [Тапурыя:] — Асілкам..[селянін] не быў, але да работы быў здатным і з твару быў не брыдкі. Самуйлёнак. // Непрыемны, дрэнны. Брыдкі настрой. Брыдкі характар. □ Няўжо яшчэ працягваецца той брыдкі сон! Чарнышэвіч.
2. Паганы, ганебны, благі. Брыдкія паводзіны. □ Алімпе не хапала яшчэ таго, каб родная маці яе стала завадатаркай брыдкіх спраў. Сабаленка. Перад.. [Юркам] было сорамна, і сам сабе Цімка здаваўся брыдкім. Карпаў. // Непрыстойны, брудны, пахабны. Пайшлі па вёсцы пра Зосю брыдкія плёткі. Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)