Змена формы (у 1 знач.); здольнасць змяняць форму ад уздзеяннем знешніх умоў. Формазмяняльнасць дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юбе́я, ‑і, ж.
Дрэва сямейства пальмавых, што дае ядомыя плады, з соку якіх вырабляюць віно; слановая пальма.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
citron
[ˈsɪtrən]
n.
цытро́н -у, -а m. (дрэ́ва й плод)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
mulberry
[ˈmʌl,beri]
n., pl. -ries
шаўко́ўніца f. (дрэ́ва і фрукт)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
я́вар, ‑а і ‑у, м.
1.‑а. Дрэва сямейства кляновых з вялікімі пяцілопасцевымі лістамі; белы клён (у Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўнае дрэва ў парках і садах). Каля сцежкі пахіліўся явар да каліны.Багдановіч./‑у, узнач.зб.Пасадка явару.
2.‑у; толькіадз. Драўніна гэтага дрэва. Паркет з явару.
3.‑у. Абл. Аер. [Рэчка] нешырокая, з нізкімі берагамі, якія густа зараслі яварам, сітнягом і чаротам.Якімовіч.Не шумі, човен, па явару, не пужай качак маладзенькіх.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абжа́цьсов. обжа́ть;
а. куст — обжа́ть куст;
а. траву́ вако́л дрэ́ва — обжа́ть траву́ вокру́г де́рева
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
trunk[trʌŋk]n.
1. каме́ль; ствол (дрэва)
2.AmE бага́жнік (машыны)
3. хо́бат (слана)
4. ку́фар; вялі́кі чамада́н
5. ту́лава, торс
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ДЗЕРАВЯ́ШКІ,
у беларусаў абутак з дрэва, які насілі вясной і восенню. Бытавалі ў 19 — пач. 20 ст. пераважна на Гродзеншчыне і на 3 Віцебшчыны (спарадычна трапляліся ў інш. рэгіёнах Беларусі). Былі 2 тыпаў: выдзеўбаныя з кавалка дрэва башмакі, з круглым або завостраным наском і камбінаваныя туфлі на нізкім ці высокім абцасе, да драўлянай падэшвы якіх прымацоўваўся скураны верх або шырокая скураная паласа.
