катале́псія, ‑і,
Стан поўнай нерухомасці з застываннем чалавека ў той
[Ад грэч. katálēpsis — схватванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
катале́псія, ‑і,
Стан поўнай нерухомасці з застываннем чалавека ў той
[Ад грэч. katálēpsis — схватванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
квершла́г, ‑а,
Гарызантальная
[Ням. Querschlag.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кудла́ч, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лагу́на, ‑ы,
1. Мелкаводны валіў, аддзелены ад мора пясчанай касой.
2. Участак мора паміж каралавымі рыфамі і берагам мацерыка
[Іт. laguna.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мара́зм, ‑у,
1. Стан поўнага ўпадку псіхічнай і фізічнай дзейнасці чалавека ў сувязі са старасцю
2.
[Ад грэч. marasmos — знясіленне, заняпад сіл.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
істэры́я, ‑і,
Нервовая хвароба, яна праяўляецца ў прыпадках, павышанай зласлівасці, сутаргавым смеху са слязамі.
[Ад грэч. hystera.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каалі́цыя, ‑і,
1. Часовы палітычны
2. Пагадненне некалькіх палітычных партый аб утварэнні змешанага (кааліцыйнага) урада.
[Лац. coalitus — аб’яднаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калана́да, ‑ы,
Рад
[Фр. colonnade.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэпане́нт, ‑а,
1. Тое, што і дэпазітар.
2. Асоба, якой належыць грашовая сума, не выплачаная прадпрыемствам
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жабуры́нне, ‑я,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)